OS PARTIDOS tradicionais franceses desaparecen de cara á definitiva segunda volta presidencial. O candidato do centrodereita quedouse a punto e medio da aspirante ultradereitista (máis de medio millón de votos de diferencia) e o socialista foi quinto con pouco máis do 6%. Francia segue así a senda marcada en Italia, Grecia ou, en menor medida, España, de rexeitamento do establishment, os grupos dominantes durante décadas, alternantes no mando político pero permanentes no poder. O Elíseo agarda inquilino, previsiblemente Macron, que chegaría á presidencia sen un partido detrás, unicamente co apoio dun movemento político que creou hai un ano, aínda que co sustento parcial socialista. Todo está ao seu favor pois a maioría dos perdedores prefíreno como mal menor, calquera mellor cá xenófoba e antieuropeísta Le Pen. Tempos de mudanza en Europa, pero menos do que podía ser.
