OS NÚMEROS xa se sospeitaban, pois as posturas estaban claras antes de iniciarse o debate máis aló do ex-deputado de Cs que acabou apoiando a moción de censura. Intranscendente, igual que os 52 representantes de Vox, a pesar de ser o terceiro partido do Congreso, fronte aos 201 que a rexeitaron (quince partidos). O que non se aventuraba era que a iniciativa ultradereitista conseguira o que a coalición de Goberno se empeñaba en quebrar nos últimos meses, a súa cohesión. Pedro Sánchez e Yolanda Díaz, porque máis que falar de partidos débese personalizar, saíron máis unidos, e fortalecidos, sobre todo a vicepresidenta, que utilizou a tribuna institucional para lanzar a súa plataforma a sumar cos socialistas como único remedio para manterse ambos os dous no poder. E Vox non aproveitou o altofalante do hemiciclo para remontar logo do baixón andaluz para satisfacción do PP, que a pesar da ausencia do líder non saíu danado, como se prognosticaba.
