NON SON inusuais os enfrontamentos nos partidos, se ben cada un incide nos dos outros para desprestixialos. Recorda Giovanni Sartori que un partido é a suma de individuos que forman constelacións de grupos rivais; algo que transloce nidiamente sobre todo en congresos ou na elaboración de listas electorais. Hai uns días Aznar arremetía por enésima vez contra Rajoy; a relación de Sánchez e Díaz é só aparente, e é ben sabida a diverxencia entre Iglesias e Errejón. Si é certo que en formacións de carácter horizontal, como as Mareas ou Podemos, os conflitos internos multiplícanse e, polo tanto, teñen maior repercusión que nos partidos verticais, de escalafón piramidal. E nestes, é máis lóxico nos emerxentes, debido á cantidade de arribistas que buscan acomodo á calor do vento favorable, pero en todos é o mesmo, loita de poder, primeiro interno para logo externalizalo nas institucións.
