ESTAMOS vendendo un piso e uns garaxes do meu avó en Bermeo, unha vila que asoma na costa de Bizkaia. O meu avó facía contratas públicas grazas a un primo ben situado na arañeira politica. Puxo...

ENTREI EN La Modernita. Era martes. Os días de mercado somos máis clientes que asentos. A camareira coloca as cadeiras dispoñibles no centro do bar. Os aspirantes a sentar formamos un corro. Soa...

TODOS PERTENCEMOS a algún sitio. Ás veces, cando  brilla o sol e están abertas as cafeterías, pensamos que somos os reis do mariachi. Camiñamos polo centro dos bulevares como se fosemos...

ERAN AS OITO da mañá do domingo e, sen embargo, xa había persoas colocando conos e cintas para reorganizar Campo Castelo. Temín verme atropelado por unha bandada de corredores vestidos coma sinais...

SALVADOR É un home sereno. Ten confianza na vida.Xa a tiña cando eramos nenos. Medramos a diferentes lados dunha parede medianeira. Foi quen me levantou o pano sobre a identidade dos Reis Magos...

FUN Á FEIRA do Libro de Lugo. Saudei políticos. Había escritores tamén. Paco Martín marchaba cociñar porque lle viña a filla. Ela celebraba que o seu Porto gañou a liga. Chegaba directamente do...

Domingo Villar botou días en coma. Deixou de ver a imaxes do mundo. Falamos varias veces. Unha vez foi no Círculo. Sentamos nunhas butacas anchas de carballo e tea branca con listóns vermellos....

QUERÍA TOMAR unha auga nunha terraza cerca da catedral, xunto á Casa dos Bastóns; pero tiña dous euros e alí cóbranos a prezo de auga bendita. Subín á praza de Armanyá, onde atopei unha terraza,...

AS ESTACIÓNS de autobuses son lugares de confusións e sorrisos. Todas as personas están movendo a cabeza coma avestruces, xirando o pescozo, quitando a gorra. Tanto ten que baixen dun bus como que...

PEDÍN Á MIÑA muller que me afastase da cidade no coche. Quería percorrer varios quilómetros sen atopar ninguén co que parar. Pensei en que sería bo prender lume a uns centos das miñas calorías....

Baixo as escaleiras do meu edificio. Crúzome cun cheiro a tabaco que me sube polo nariz. Ás veces é peor. Ás veces alguén se permite seguir fumando dentro do ascensor. Nunca fumei. Estou...

FUN CEDO á praza de abastos. É cando van as señoras que saben comprar. Pensara en levar acelgas, pero a señora que me antecedía na cola —unha señora de pelo branco curto e de aros negros coma...

UNS RAPACES con chalecos verdes móvense polo café Celta. Usan cámaras negras e sofisticadas. Unha vintena de persoas toma cortado e pregunta, de mesa a mesa, pola saúde de Conchita....

Sigo a carreira de Robe desde primeiro disco de Extremoduro. Soa con frecuencia diaria no meu Spotify, tanto  como os directos de Lou Reed . As cancións de Robe enumeran amores perdidos...

FUN RECOLLER o título de bacherelato da miña filla. Non lembro ir buscar o meu. Supoño que llo deron ao meu pai porque daba clase no instituto. El sabía que eu quitaba sobresaínte en todas...

MARISA, A VECIÑA de arriba, ten máis anos dos que exhibe. Leva o pelo coa color das canas de crema. Por se parecese pouco alegre floréceo con mechas dun azul piscina e un rosa flamingo....

TEÑO UNHA dificultade cun certificado de Correos. Fun á sede en Lugo. A consulta era sinxela. Debería ter preguntado en Información. Pero valorei que a pregunta me permitiría tomar un café con...

SON INCAPAZ de conducirme cos cartos e de manexar coches. Son ciencias que me desconcertan. Aprendín o venres a usar Bizzum para mandar cartos no móbil por un ultimátum familiar. Agora boto o día...

UN AMIGO MEU vivía dos celos. Os celos son un exercicio maligno da imaxinación, pero a familia de Carlos Rojas mantiña un despacho de detectives na rúa Uría de Oviedo a base de infidelidades...

Nunca tivemos un coello como mascota na casa. Amalos carece de sentido. Os coellos son sumisos e agradables de acariciar, pero bastante eficaces ignorándote. Comemos coello hai uns días. Os meus...

Gústame ir ás feiras. Podo xantar á unha, cando xa chegou a tarde ao hemisferio norte. Ás dúas estabamos de volta para Lugo; pero paramos en Rozas, onde está o aeródromo. Pedín un café no...

SAÍN UNHA hora mal contada pola mañá. Estivera agardando na casa a que me entregasen un aparello para alisar o pelo . Descoñezo para quen. Somos catro. Non imaxino o meu fillo con esa...

ESCAMPOU. Asomou o sol. Abrín a ventá ancha da cociña para ir pousando migas brancas na repista. Retireime para non espantar aos paxaros. Cando miran para o pan ven de esguello a miña sombra e...

UN HOME DE pelo grisáceo revolto e abrigo de mariño mercante toma café na Modernita. As mans ábrense en dedos finos, os mellores para equilibrar turbinas de petroleiro. Sobre a mesa pousou unha camelia rosa na hora máis húmida da mañá.

TEÑO UNHA chaqueta vella. É amable. Púxena onte para celebrar a caída veneciana das máscaras. Pertenceu a un tío meu, aínda recende á súa colonia forte. Chámome igual que el, Santiago...

HOUBO UN TEMPO en que pensaba que abril carecía de alma. "Abril é o mes máis cruel, criando/ lilas da terra morta", léralle a Elliot. Abril toléanos cos seus caprichos de soleadas e chuviñadas,...

ANA PRETENDÍA que madrugásemos o domingo para percorrer unha ruta na contorna de Meira e deixarnos caer na feira. Fíxena entrar en razón. Erguémonos ás dez. Enfiamos o mercado dominical logo...

MONDOÑEDO debería ser máis grande. A cidade non ten espazo para o bispo, o Rei das Tartas e o Mago Merlín. Os tres son dun lugar no que a figueira de Cunqueiro fai unha sombra maior que unha...

 O PASEO noturno, despois de cear, é un costume que me ocupa un bo treito do ano, entre abril e outubro. Despois, Lugo vólvese chuvioso e desabrigado. Cústa máis dar resposta a todas as...

A CHUVIA encolle. Engurra a cidade, agacha as persoas. Esta semana vexo crentes que camiñan encollidos detrás de cristos e virxes, vestidos de loito. Eu son fervorosamente ateo. A miña opinión...