O porco celta como afección

Diego Pena, Óscar Mosquera e Diego Gómez decidiron sumar as súas forzas para pór en marcha nunha leira próxima a Monterroso unha explotación centrada nesta especie
Algunas crías de la explotación. VICTORIA RODRÍGUEZ
photo_camera Algunhas cativas da explotación. VITORIA RODRÍGUEZ

No mundo existen persoas con afeccións de todo tipo. Ter unha granxa de porco celta pode ser unha das máis peculiares. É o caso dos treintañeros Diego Pena Viñas, Óscar Mosquera López e Diego Gómez Rivas, un funcionario, un gandeiro e un mecánico que decidiron aproveitar unha leira que tiñan en Monterroso para converter a crianza desta especie na súa hobby particular. 

A pesar das súas ocupacións, víronse atraídos polo negocio que tan boa reputación está a alcanzar. Tras informarse na Asociación de Criadores de Porco Celta (Asoporcel), decidiron dar de alta a explotación D.O.D. Celtas da Ulloa S.C., a segunda en Monterroso e o número 57 da provincia. Coa axuda dos veterinarios da entidade, comezaron a habilitar a leira durante outubro para a chegada dos porcos en marzo. "É difícil conseguir porco celta. Están en perigo de extinción e hai moi poucas explotacións, pero tivemos a sorte de contactar cunha que tiña 15 lechones", explica Diego Pena. Actualmente, teñen sobre unha vintena de animais: once de cebo para vender a final de ano, catro porcas de cativa e un macho, e varios pequenos que venderán pronto a outras explotacións. 

Ademais da granxa, tamén coidan do seu propio horto, do que sacan a maior parte do alimento co que abastecen aos porcos. "Adoitan comer unha mestura de cereais e verduras de tempada. Agora mesmo, dámoslles remolacha, cabaza e verzas. No outono comen as castañas e landras que crecen nas árbores que rodean a leira", indica Diego, quen admite que se atopan nunha contorna favorable para mantelos. 

"A xente sabe que é importante comer san e a carne de porco celta é dunha calidade exclusiva. Por iso hai tanta demanda", explica Diego Gómez

TRABALLO SATISFACTORIO. De momento, é pronto para esperar resultados, pero afirman que están moi contentos coa decisión. "Intentamos compaxinalo coas nosas vidas como podemos, aínda que dan moi pouco traballo. Ata finais de ano, que é cando crecerán os porcos, non veremos verdadeiros resultados pero, de momento, está a gustarnos moito a experiencia", di Pena. 

Para entón, poderán vendelos a empresas cárnicas, particulares e restaurantes, que ultimamente os demandan con máis intensidade. 

"A xente sabe o importante que é comer san e a carne de porco celta é totalmente natural, dunha calidade exclusiva. Por iso está tan cotizada", afirma Diego Gómez, socio traballador da explotación. De feito, algúns expertos aseguran que esta raza conta con propiedades cardiosaludables. 

"Hai un 40% máis de explotacións na provincia que o ano pasado. O mellor é que cada vez se anima máis xente nova", comenta Iván Rodríguez

MARCA RECOÑECIDA. Desde o 2016, todos os produtos cárnicos provenientes do porco celta entréganse baixo o selo raza autóctona 100% celta, e é que se trata da primeira marca de raza porcina española autóctona recoñecida polo Goberno central. 

Esta explotación ulloana únese ás xa 133 que existen na communidad galega, das cales 57, case a metade, sitúanse na provincia lucense. 

O director técnico de Asoporcel, Iván Rodríguez Paz, destaca o notable crecemento do número de explotacións na provincia. En concreto, este veterinario resalta que hai un 40% máis que o ano pasado. Ademais, sinala que son cada vez máis os mozos que se animan co negocio do porco celta.

Comentarios