A avoa de Antas de Ulla cumpriu este venres 107 anos, converténdose nunha das persoas máis lonxevas de Galicia. Dores Rodríguez Branco naceu no 1914, cando estalou a Primeira Guerra Mundial, e a súa vida escribiuse coa historia do século XX: Guerra Civil, posguerra, emigración e, logo de vivir tamén unha pandemia, celebrou este aniversario tan significativo rodeada dos seus seres queridos.
Dores Rodríguez naceu en Caira, na parroquia de Santiago de Amoexa. Ao nacer o último dos seus 11 fillos, a súa nai padeceu unha enfermidade que a fixo totalmente dependente. Dores encargouse dos seus coidados, así como do dos seus irmáns. Iso explica que non contraese matrimonio ata
Foi aí cando tivo unha filla que faleceu ao pouco tempo de nacer, e outra, Digna, que é quen se encarga hoxe do seu coidado. Esta centenaria de Antas viviu a emigración dos seus irmáns maiores a Buenos Aires, e ela mesma emigrou durante un tempo a Francia. Ao volver, comprou un terreo na súa parroquia natal no lugar de Outeiro de Amoexa, onde construíu a súa casa ''e foi feliz'', di Digna.
Dores encargouse sempre da pequena explotación familiar, e de todos os traballos do campo. A súa filla conta que ata os 103, momento no que sufriu unha rotura de cadeira, elaboraba o seu propio queixo cada día, que chegou a ter recoñecementos na feira de exposición de Antas de Ulla.
Con motivo do seu aniversario, recibiu a visita do alcalde do municipio, Javier Varela, que lle fixo entrega dun agasallo, así como dos seus familiares e da súa coidadora, que tamén a acompañou nese día tan especial.
