O acusado de degolar a súa exnoiva ata a morte na localidade coruñesa de Narón o 25 de xullo de 2011 afirmou que se lle cruzaron os cables" durante unha discusión, na que acabou por sacar unha navalla e agredir a que fora a súa parella aínda que non foi "a asasinala".
Na sección primeira da Audiencia Provincial da Coruña comezou esta mañá o xuízo oral por estes feitos que ocorreron o 25 de xuño de 2012, ao redor das 15.30 horas, e que acabaron coa vida de Iria G.B., que tiña vinte e oito anos cando morreu.
O fiscal considera que estes feitos constitúen un delito de asasinato, cunha pena de cárcere de vinte anos, mentres que a defensa opina que se trata dun homicidio por non existir premeditación, cunha pena de dez a quince anos de condena.
A Fiscalía e a acusación particular acusan a Óscar José F.F., que entón tiña 38 anos, de estar apostado o día dos feitos oculto entre unhas matogueiras e á espera de que chegase a que fora a súa parella ata o mes de decembro de 2010, un ano e medio antes, aínda que el di que seguiron véndose.
"Ao detectar a súa presenza en devandito lugar e con ánimo de acabar coa súa vida, de forma sorpresiva abalanzouse por detrás dela e valéndose dun obxecto cortante extremadamente filoso (...) causoulle diferentes feridas, seccionándole completamente a traquea entre o primeiro e segundo anel, a vea yugular esquerda, a arteria carótida esquerda e ambos os músculos trapecios", explica o fiscal.
Naquel momento, segundo o testemuño do acusado, foi a casa da súa exmoza para aclarar a situación, pois tiña pendente un xuízo por violencia de xénero -polo que posteriormente foi condenado a cinco anos- e levaba "cinco meses con problemas" e "con mentiras", tras varias "denuncias e ameazas".
"Empezamos a discutir, deume unha patada e cruzáronlleme os cables. Levaba unha navalla no peto porque era fontaneiro nese momento. Agarreina do pelo e caemos ao chan, aí é onde a cortei, non se cantas veces (...) Nese momento non pensei en nada, na realidade..." explicou.
O proceso xudicial ha comezado cunha presentación das partes ao xurado popular, no que a defensa, exercida por Víctor Bouzas, pediu que "non quede sen castigo" o acusado e "que se lle xulgue e condéneselle polos feitos que realmente cometeu".
O acusado declarouse "culpable" da morte de Iria G.B.
"Denuncioume tres veces, acusábame de cousas que non eran certas, de que a ameazou e pegado (...) As dúas primeiras retirounas (...) Despois houbo unha terceira, pola que paguei unha pena de cinco anos por algo que non fixera, dixo que fun á súa casa a ameazala e pegueille", argumentou.
O día dos feitos tiña unha orde de afastamento, aínda que "non era plenamente consciente" de que non podía achegarse á vítima, xa que pola mañá estivo "a falar con ela" e non lle dixo "nada".
"Ela estaba en casa, falando por teléfono na fiestra. Fíxenlle un xesto, baixou e fomos a un aparcadoiro a falar. Pregunteille por que me denunciou" e foi entón cando chegou o momento da discusión ante "dez ou doce persoas".
Segundo manifestou, ela mantiña unha relación con outra persoa "á vez".
O acusado insistiu en que non foi "a asasinala", que na "súa vida" púxose "así", que atravesara "cinco meses de problemas e mentiras" e que se entregou cando o seu pai lle dixo: "Entrégasche á Policía, que che anda buscando".
