O titular do Xulgado do Social número 3 de Pamplona determinou que se o falecemento dun familiar ocorre en domingo ou festivo, o permiso do traballador iníciase ao día seguinte, sexa laboral ou non, e non o mesmo día do óbito. Como novidade, a sentenza, que pode ser recorrida ante a Sala do Social do Tribunal Superior de Xustiza de Navarra (TSJN), fixa que o cómputo dos permisos familiares debe iniciarse ao día seguinte, á marxe de que sexa ou non laboral para o traballador, salvo que o empregado xa se ausentara o mesmo día.
Así mesmo establece que se realiza por días naturais, e non por días laborais, así como que iniciado o permiso non se interrompe e desprázanse os días para o goce posterior polo feito de que os seguintes coincidan con días que non son laborais. Segundo a información facilitada polo TSJN, ditamínase ademais que os convenios colectivos deben respectar estas regras legais de dereito necesario mínimo, podendo só melloralas.
O xuíz resolve un conflito entre o traballador, que colleu dous días de permiso (luns e martes), e a empresa, que considerou que debeu gozar do permiso o día do falecemento (domingo) e día seguinte (luns), polo que lle descontaron na nómina o salario dun día.
No xuízo, dirimiuse como debe gozarse un permiso polo falecemento dun familiar de segundo grao de consanguinidade (avoa), cando o suceso se produciu en día festivo (domingo).
A defensa do traballador considerou que o inicio do permiso de dous días naturais que lle correspondía debía situarse ao seguinte día laboral, no seu caso o luns, coa consecuencia de que tería dereito a gozar o permiso por falecemento os días 10 e 11 de setembro de 2018, dado que a morte tivo lugar o domingo día 9.
A empresa, en cambio, descontou da nómina un día porque interpretou que os dous días de permiso que lle correspondían eran o domingo e o luns. Alegou a regulación do convenio aplicable na empresa e os criterios mantidos polos xulgados do social de Pamplona e a Sala do Social do TSJN, así como por outros tribunais.
Respecto do cómputo dos días de permiso, o xuíz resolve que debe efectuarse por días naturais tendo en conta que a finalidade do precepto non consiste en relevar do traballo, senón en permitir que o empregado atenda outras obrigacións, á marxe de se se trata de días laborais ou non. Ademais, prosegue, tratándose de contar un prazo no seo dunha relación claramente privada, como é a derivada do contrato de traballo, débese realizar o cómputo por xornadas naturais, sen exclusión de festivos, como dispón o Código Civil.
Salvo que a negociación colectiva determine outra cousa, o xuíz estima que hai que entender que, en todo caso, os días de que fala a lei son naturais.
