Interpretación "flexible e humanizadora" da norma

Recoñecen a pensión de viuvez a unha muller cuxa parella seguía casada

Ambos mantiveron unha relación durante 19 anos, da que naceu unha filla, ata o falecemento do home en 2014. Rexistráronse como parella de feito en 2012, cando el aínda estaba casado legalmente coa súa ex

O Tribunal Superior de Justiza de Cantabria (TSJC) confirmou a condena á Seguridade Social a abonar a pensión de viuvez a unha muller cuxa parella, que faleceu en xuño de 2014, non estaba divorciada da súa esposa en 2012, ano en que ambos formalizaron a súa relación no rexistro de parellas de feito.

Nunha sentenza notificada recentemente, a Sala do Social do TSJC rexeita o recurso promovido polo Instituto Nacional da Seguridade Social e a Tesourería Xeral da Seguridade Social, que se opuñan a conceder devandita pensión argumentando que non se cumprían requisitos tales como constituír parella de feito dous anos antes, ou convivir baixo esta condición durante cinco anos.

Para a Sala, que confirma a tese mantida polo Xulgado do Social número Un de Santander, o requisito para obter a pensión de viuvez de que non exista vínculo previo con outra persoa e que non estean impedidos para contraer matrimonio, só debe concorrer no momento en que se produce o falecemento. "O feito de que ao tempo da inscrición como parella de feito subsistise a vixencia do vínculo matrimonial previo do causante cunha terceira persoa, non é obstáculo para o recoñecemento da pensión de viuvez que se solicita", afirma.

REQUISITO DE "ANTIBIGAMIA". O home e a muller convivían desde facía 19 anos e tiñan unha filla en común. O estivera previamente casado e atopábase separado desde 1994.

En maio de 2012 decidiron inscribirse no rexistro de parellas de feito e en febreiro do ano seguinte el obtivo o divorcio de mutuo acordo. Ao falecer en xuño de 2014, ela decidiu solicitar a pensión de viuvez, petición que foi denegada.

O TSJC explica na súa sentenza que o recoñecemento da pensión de viuvez esixe a existencia dunha parella de feito, acreditada mediante a inscrición nun rexistro público, e a convivencia estable e notoria.

Neste sentido, sinala que "sexa cal for a data da constitución da parella de feito, a convivencia debeu durar polo menos cinco anos (seis para estes casos particulares) ininterrompidos antes do falecemento".

Xunto a iso, é necesario cumprir co requisito de "antibigamia" (non ter vínculo matrimonial con outra persoa) que, de acordo coa xurisprudencia do Tribunal Supremo, "abonda con que concorra no momento inmediatamente anterior ao falecemento".

Comentarios