Este mércores 6 de abril celébrase el Día Internacional da Carbonara, esa salsa de orixe italiana que xa introducimos plenamente na nosa gastronomía. Bo, máis ou menos, porque como nos insisten os cociñeiros italianos –con razón– cada vez que teñen ocasion, o que se cociña en gran parte dos fogares españois poderá ser unha salsa saborosa, pero non pode chamarse carbonara.
Igual que en todo o Mediterráneo levan as mans á cabeza cando un anglosaxón decide preparar a paella con chourizo, coa salsa carbonara pasa algo parecido: non leva chourizo –obvio–. Pero tampouco nata, nin cebola, nin sequera bacon. ¿Son os teus ingredientes para a carbonara? Pois, como tantos outros, estás a facelo mal.
"A receita orixinal da carbonara é a seguinte: pasta, ovo, guanciale, queixo de ovella rallado, sal e pementa", asegura Andrea Tumbarello, chef de Don Giovanni, nunhas declaracións publicadas no diario 20 minutos. "Espagueti, ovo, guanciale, pecorino –o queixo de ovella– e pementa", explican desde a marca de pasta Garofalo. Os ingredientes coinciden.
Que a carbonara orixinal non leva nata ea hai algún tempo que é bastante coñecido en España –aínda que sigamos cociñando a salsa con ela–, pero o touciño entrefebrado ou o bacon tampouco cadran.
No seu lugar, para a receita emprégase o guanciale, un embutido italiano que se fai coa careta do porco, e que a diferenza do bacon, non se afuma –e cúrase en pementa–, polo que o sabor que deixa na elaboración é diferente.
Así que xa sabes: se non queres ser declarado persoa non grata no país transalpino, cociña como che apeteza, pero chama ás cousas polo seu nome.
