A supervivencia ao cancro infantil estáncase en España por baixo do 80%

Nos últimos 30 anos os avances para conseguir aumentar a supervivencia dos nenos con cancro permitiron que de cinco menores enfermos, catro teñan posibilidade de curación, con todo, nos últimos tres anos, o índice de supervivencia, que se sitúa por baixo do 80%, estancouse. Asegurárono varios expertos en oncoloxía pediátrica na presentación da terceira edición do libro Hematología y Oncología Pediátricas, no que un centenar de profesionais na materia realizan unha radiografía da situación actual do cancro pediátrico en España.

A presidenta da Sociedade Española de Hematoloxía e Oncoloxía Pediátrica, a doutora Ana Fernández-Teijeiro, destacou que España, cun 77%, está por baixo da media da UE en canto á supervivencia de pacientes pediátricos con cancro, situada ao redor do 83%, unha situación de "estancamento" que se detectou nos últimos tres anos. "A pesar de que tiveramos unha curva ascendente e satisfactoria, con todo, algo está a pasar nos últimos anos que nos estamos quedando e que os nosos resultados non sexan todo o desexables que deberan ser", afirmou Fernández-Teijeiro.

A razón das cifras, explicou a experta, "posiblemente" está relacionada con que aínda que en España hai máis de 40 hospitais que poden atender nenos con cancro, a través das unidades de oncoloxía pediátricas, non todos eles teñen a mesma experiencia para tratar os tipos de enfermidade especialmente complexos.

Neste sentido, aclarou que, segundo os estándares europeos, unha unidade destas características está "suficientemente capacitada" cando trata polo menos 30 novos casos ao ano, e en España de todos os hospitais que as teñen, "practicamente só once cumpren estes requisitos". "Isto obrigaríanos a valorar outras formas de traballar en rede, tendo algúns centros que teñan a suficiente experiencia para tomar as importantes decisións diagnósticas e terapéuticas pero traballando estreitamente con estes centros periféricos onde poden acudir a controis e quimioterapia", opinou Fernández-Teijeiro.

O presidente da Asociación Española de Pediatría, Serafín Málaga, abundou en que os nenos teñen "o mesmo dereito que os adultos" a ser tratados por especialistas formados en oncoloxía pediátrica e alertou do "déficit" de investigación en cancro pediátrico. No mesmo sentido pronunciouse o xefe de Servizo de Hematoloxía e Oncoloxía Pediátrica do Hospital Universitario Neno Jesús, Luis Madero, quen, ademais, subliñou outro dos problemas e retos do cancro infantil, que son os adolescentes, xa que quedan "en terra de ninguén" porque esta poboación non ten nada que ver coa infantil, nin coa de adulto.

De feito, tanto Madero como Fernández-Teijeiro coincidiron en destacar que non hai moitos datos do cancro en adolescentes de entre 14 e 18 anos porque a maioría dos casos non se inclúe no Rexistro Español de Tumores Infantís (RETI-SEHOP), actualizado cada ano polos oncólogos hematólogos pediátricos de España desde 1978.

En concreto, se cada ano se contabilizan entre 350 e 400 novos casos de cancro en adolescentes, no rexistro non se inclúen máis de 70, porque en moitos casos son tratados por oncólogos médicos, que non teñen contacto co rexistro ou descoñecen a súa existencia, e non por pediátricos. A pesar da falta de datos, sinalaron que a experiencia clínica confirma que os índices de supervivencia nos adolescentes non son tan favorables como os nenos máis pequenos.

Os expertos indicaron que do que se trata é que nestas situacións, tanto o oncólogo médico como o pediátrico traten a estes pacientes de forma coordinada e colaboren entre eles para que a supervivencia sexa máis satisfactoria. Os tumores malignos máis frecuentes na idade pediátrica son as leucemias (30 %), os tumores do sistema nervioso central (20 %) e os linfomas (13 %), mentres que nos pacientes de entre 14 e 18 anos a orde varía: os óseos (25 %), os linfomas (20 %) e os tumores do sistema nervioso central (15 %).