A noite de Samaín, Halloween, Holywins e pallasos diabólicos

A velada do 31 de outubro é unha das citas máis importantes da cultura celta, pois era o momento no que se recibía ao inverno. As tradicións mudaron co paso da historia
Celebración de Halloween
photo_camera Celebración de Halloween

Cando criamos que na antesala da Festividade de Todos os Santos xa non cabía nada máis, pois son moitas as lendas e tradicións que se dan cita nela, agora van e cóanse os pallasos diabólicos, unha absurda derivación de Halloween e que, á súa vez, pouco ten que ver coa noite das calendas.

A volta de torca á véspera do 1 de novembro veu da man do director de cine John Carpenter. A súa película Noite de Halloween abriu a posibilidade de conxugar tradición e horror, e cambiar os defuntos por asasinos en serie.

Con el abriuse a caixa de Pandora, de cuxo interior saíron a cálea vampiros, zombis, bruxas terroríficas e unha infinidade de disfraces a cal máis cheo de ketchup e peles de látex.

Para os investigadores, a noite do 31 de outubro era unha das citas festivas máis importantes da cultura celta, na que, baixo o nome orixinal de Nos Galangaeaf, algo así como a noite das calendas, recibíase ao inverno e dicíase adeus ao verán, pois para esta civilización só existían dúas estacións.

Polo menos media ducia de dioceses españolas invitan os nenos a disfrazarse de santos para recuperar o significado da festividade


Desde o punto de vista económico, segundo sinalan outros expertos e autores de libros —a maioría deles editados en inglés—, esta mesma noite, tamén coñecida como Samhain —en Galicia esta festa recuperouse recentemente para facer fronte á importada Halloween—, supuña o peche da colleita agraria e a chegada dos primeiros días invernais.

Para soportar estas baixas temperaturas, a festa era quentada e iluminada con fogueiras e cociñábanse bos caldos e carnes. A partir de aquí, as tradicións e as lendas adquiren e recollen aspectos e filosofías distintas, pois algúns entendidos consideran que os celtas 'invitaban' a este festín aos seres queridos que xa pasaran a mellor vida e, a través das fogueiras ou pequenas candeas acesas, iluminaban o lugar onde era a festa para que as almas acudisen á mesma. Para outros especialistas nesta materia, as pequenas luces só servían para escorrentar aos malos espíritos.

No entanto, a maioría dos escritos reflicten que a noite do 31 de outubro permitía, segundo a tradición celta, unha comunicación fluída entre a vida terreal e o máis aló, por iso é polo que as familias celtas colocasen nos seus fogares doces e anacos de carne para ser hospitalarios e agradecidos cos seus 'visitantes'.

A cultura cristiá, segundo destacan algúns autores, intentou desvirtuar este significado da última noite do mes de outubro coa celebración dunha festividade ao día seguinte, a de Todos os Santos, na que se honra e recorda aos xa falecidos.

No entanto, a tradición da noite do 31 de outubro viaxou ata os Estados Unidos na mente e a idiosincrasia dos colonos que partiron desde Gran Bretaña, quen a esas horas nocturnas e a esa festa xa a denominaban All-hallow even, véspera do día de Todos os Santos.

As achegas propias de cada familia a esta tradición alargan a historia desta noite, aínda que sempre, segundo indican os investigadores, relacionada con aspectos orixinais, como son as cabazas (recordan o significado da colleita).

Por outra banda, polo menos media ducia de dioceses españolas, entre as que se atopan Madrid, Alcalá de Henares, Xetafe, Toledo, Murcia, Valladolid e Cádiz e Ceuta celebrarán este luns Holywins, fronte á pagá de Halloween, e invitan os nenos a disfrazarse de santos. Holywins é un xogo de palabras que significa "a santidade vence" e os bispos queren recuperar con esta festa o verdadeiro significado do Día de Todos os Santos.

Comentarios