A actriz Lucía Bosé faleceu aos 89 anos, segundo confirmaron a Efe fontes familiares, que non precisaron a causa da morte, aínda que algúns medios apuntan a que foi por coronavirus.
O seu fillo, Miguel Bosé, confirmouno a través da súa conta oficial de Twitter cunha concisa mensaxe: "Queridos amig@s ... comunícovos que a miña nai Lucía Bosé acaba de falecer. Xa está no mellor dos sitios".
Queridos amig@s ... comunícovos que a miña nai Lucía Bosé acaba de falecer. Xa está no mellor dos sitios. #MB < href="https://t.co/H33dlay3lk">pic.twitter.com/H33dlay3lk<> — Miguel Bosé (\BoseOfficial) March 23, 2020<>
E un dos primeiros en reaccionar, tamén en Twitter, foi Alejandro Sanz. "Mestra na arte de ser ti mesma. Descansa en paz a miña querida Lucía Bosé", escribiu o cantante madrileño.
Nacida en Milán o 28 de xaneiro de 1931, Bosé fíxose moi popular tras casar co toureiro Luís Miguel Dominguín, con quen tivo tres fillos: Miguel, Paola e Lucía.
Pero antes daquela voda, en 1955, Lucía Bosé era unha das actrices máis respectadas de Italia e participara en títulos como Crónica dun amor (1950), e A señora sen camelias (1953), ambas de Michelangelo Antonion, ou Tres namoradas (1951), de Luciano Emmer.
En 1955 estreouse a película máis importante da súa carreira, Morte dun ciclista, dirixida por Juan Antonio Bardem. Foi precisamente durante a súa estancia en España para a rodaxe deste filme cando coñeceu a strong <>Luís Miguel Dominguín nunha festa celebrada na Embaixada de Cuba.
Seguiu coa súa carreira cinematográfica ás ordes de cineastas como Luís Buñuel (Así é a aurora, 1956), Jean Cocteau (O testamentoi de Orfeo, 1960) ou Federico Fellini (Fellini Satiricon, 1969).
Pero o gran papel da súa vida foi o de A señora García confésase, a serie escrita e dirixida por Adolfo Marsillach, coprotagonista ademais da historia.
A súa forte personalidade e a súa temperán divorcio nunha España franquista (foi en 1968), fixeron dela un personaxe habitual das revistas dos anos sesenta e setenta.
A actriz foise afastando das pantallas nos anos oitenta e centrouse na pintura e na faceta espiritual. Chegou a abrir un museo dedicado aos anxos e trasladouse a vivir á pequena localidade segoviana de Brieva.
A súa última aparición pública, co característico pelo azul dos seus últimos anos, foi o 15 de marzo na final de Prodixios, o programa de TVE presentado polo seu gran amigo Boris Izaguirre.
