Dez anos sen Amy Winehouse, a 'leoa' de Camden

A súa luz apagouse con 27 anos pero o legado da súa voz segue soando en todas as esquinas do mundo 
amy
photo_camera Amy Winehouse. AEP

O 23 de xullo de 2011 a luz da cantante Amy Winehouse apagouse aos 27 anos, no clímax da súa fugaz carreira artística, pero o legado das súas cancións e o ruxido da súa voz aínda retumban entre as rúas do barrio londiniense de Camden unha década despois. 

Amy Jade Winehouse naceu en 1983 no seo dunha familia xudía do barrio de Southgate (norte de Londres). Aínda que o seu pai era taxista e a súa nai farmacéutica, gran parte dos seus achegados tiñan relación co música jazz. E a pequena Amy parecía destinada a estender o seu legado artístico. 

Frank Sinatra, ela Fitzgerald, Tony Bennett ou The foron algúns dos nomes que marcaron a banda sonora da infancia de Winehouse e do seu irmán maior, Alex. ela tiña 9 anos cando os seus pais se divorciaron. 

Os seus primeiros escarceos na música chegaron pouco despois, da man do dueto Sweet n´ Sour (Doce e Agre), xunto á súa mellor amiga desde os 4 anos, Juliette Ashby, quen asegura nunha entrevista por escrito con Efe que "nunca haberá ninguén que poida ocupar o seu lugar". 

Ashby aínda fala en presente cando se refire ao "irmá" Amy, a quen describe como unha moza "única no seu estilo, divertida ata dicir basta e moi intelixente". O seu lazo era tan forte, que confesa que só necesitaban mirarse aos ollos "para saber que estaba a pensar a outra persoa". 

Con ela admite vivir a "mellor época" da súa vida, cando abandonaron os seus respectivos fogares familiares e mudáronse xuntas, con 18 anos, ao seu primeiro piso. "Riamos, cociñabamos, escribiamos e tocabamos música todo o día. Sen preocupacións e amando a vida", relata Ashby. 

No 2000 Winehouse xa era a vocalista principal da National Youth Jazz Orchestra, pero a súa carreira como solista comezou a despegar en 2003, tras asinar o seu primeiro contrato discográfico e co lanzamento do seu álbum debut "Frank", en honra a Sinatra. 

UNHA EDUCACIÓN ARTÍSTICA ENTRE PUBS. Os pubs londinienses de Camden foron clave na vida de Winehouse. Neles creceu como artista e neles coñeceu e namorouse perdidamente de Blake Fielder-Civil. A cantante incluso chegou a tatuarse o seu nome, para pouco despois descubrir o seu infidelidade.

A cantante non só tivo que lidar coa súa ruptura, senón tamén con trastornos alimenticios derivados dun período depresivo. Con este pano de fondo, Winehouse comezou a creación da que sería a súa obra mestra: Back to Black (2006), que lle valeu cinco premios Grammy. 

A través dos seus desgarradoras letras, inspiradas en Fielder-Civil, a alma de Winehouse gritaba de forma ensordecedora, pero quedaba eclipsada pola súa prodixiosa voz. Nelas falou de como "o amor é un xogo perdedor" e de como secara" as súas bágoas a base de alcol e drogas. 

A pesar de todo, Winehouse decidiu darlle a Blake unha segunda oportunidade e casaron en 2007. A fama de Winehouse crecía estrepitosamente en todo o mundo, unida aos repetidos escándalos protagonizados pola parella, o que converteu á artista no albo perfecto da prensa rosa británica. 
Foi ese momento no que a narrativa do personaxe de Amy Winehouse, co seu pelo beehive e a súa característica raia de ollos, apoderouse da persoa, ata acabar con ela. 

"Credes que coñecedes á miña filla: as drogas, a adicción e as relacións destrutivas, pero hai moito máis", asegura a súa nai Janis no documental Reclaming Amy, que estrea a cadea BBC este venres.
Tamén a súa afillada e "protexida" musical, Dionne Bromfield, romperá o seu silencio coa súa cinta Amy Winehouse & Me: Dionne´s story, que se estreará en España o próximo 29 de agosto en MTV co obxectivo de que o mundo coñeza a faceta máis "protectora", "amable" e "doce" da súa madriña. 

A PERSOA TRAS O PERSONAXE. A aquela moza "gustáballe porse detrás da barra do bar e servir pintas de cervexa", así como xogar ao billar e telonear de forma espontánea a bandas emerxentes ás que "cedía o recadado", segundo rememora Alan O Escocés, camareiro de Camden desde hai décadas.
"Querida Amy, dez anos sen ti son moitísimos. Botámosche de menos", reza agora un cartón apoiado na árbore que se converteu nun memorial improvisado fronte á casa de Camden Square onde Winehouse foi atopada sen vida a tarde do 23 de xullo de 2011. 

En em <>The Howley Arms, un dos pubs que se converteu no seu refuxio durante os seus últimos anos de vida, soan agora de fondo os acordes de Camarón da Illa, mentres miles de fotografías, autógrafos e obras de arte recordan os días de Winehouse no local. 

Amy identificouse en numerosas ocasións co símbolo da leoa. Quizais por iso, aínda que non puidese dicir "adeus con palabras" como na súa canción Back to Black, o seu ruxido segue patente ao camiñar polas rúas de Londres dez anos despois porque "o seu legado sempre estará aquí a través da súa música", como asevera Ashby. 

Comentarios