Os cans son capaces de miradas e expresións que son irresistibles para os seus donos. O misterio deses ollos cando queren conseguir unha lambetada está nalgunhas características faciais claves que influirían tamén na elección desta especie para a súa domesticación.
Os cans son únicos polo seu vínculo recíproco cos humanos, que pode mostrarse a través dunha mirada mutua, algo que non se observa noutros mamíferos domesticados como gatos ou cabalos, segundo Anne Burrows da Universidade de Pittsburgh (EE UU), que presentou un estudo no congreso Experimental Biology.
A investigación céntrase na anatomía dos pequenos músculos miméticos, que nos cans como nos humanos están dominados por fibras de miosina de contracción rápida, o que explica por que podemos formar expresións faciais rapidamente, pero non mantelas por moito tempo. Noutros animais, como os lobos, aínda que tamén dominan as fibras de contracción rápida, se se compara con cans teñen unha maior proporción de fibras de contracción lenta, máis eficaces para os movementos longos e controlados e non se cansan tan rapidamente.
Unha maior presenza de fibras de contracción rápida permite unha maior mobilidade facial e un movemento muscular máis rápido, o que fai pequenos os movementos, como levantar as cellas e as contraccións musculares curtas e potentes, que se producen ao ladrar. As fibras de contracción lenta, en cambio, son importantes para os movementos musculares prolongados, como os que realizan os lobos ao aullar.
"Estas diferenzas suxiren que ter fibras musculares máis rápidas contribúe á capacidade do can para comunicarse eficazmente coas persoas", afirmou Burrows.
As diferenzas na musculatura facial entre lobos e cans suxiren que as expresións faciais desempeñaron un papel na cativa selectiva e a domesticación destes, considerou o equipo. "Ao longo do proceso de domesticación, os humanos poden criar cans de forma selectiva baseándose nas expresións faciais que eran similares ás súas", indicou Burrows.
Así, co tempo, os músculos dos cans poderían evolucionar para ser "máis rápidos", beneficiando aínda máis a comunicación entre cans e humanos. En investigacións anteriores, o equipo descubriu que os cans teñen un músculo mimético adicional que está ausente nos lobos e que contribúe á expresión do "ollo de cachorro".
Os científicos sinalan que é necesario seguir investigando e comparando os tipos de fibras de miosina, o que podería arroxar nova luz sobre as diferenzas anatómicas entre cans e lobos.
