As células cancerosas tórnanse caníbales para sobrevivir á quimioterapia

Unha investigación determinou que o tratamento non as mata. Só deixan de proliferar e pasan a un estado latente pero metabólicamente activo coñecido como senescencia

Células cancerosas

Algunhas células cancerosas devoran os seus pares tumorais veciños para sobrevivir á quimioterapia e renovar o ataque despois de que conclúa o tratamento, segundo un artigo que publica este mércores a revista Journal of Cell Biology.

A investigación determinou que a quimioterapia non mata estas células cancerosas que, en xeral, só deixan de proliferar e pasan a un estado latente pero metabólicamente activo coñecido como senescencia.

"É extremadamente importante que comprendamos as propiedades destas células cancerosas senescentes que lles permite sobrevivir despois da terapia química", sinalou Crystal Tonnessen-Murray, investigadora na Facultade de Medicina da Universidade Tulane, en Luisiana.

Os fármacos empregados na quimioterapia, como a doxorrubicina ou hidroxildaunorrubicina son antibióticos que atacan o ácido desoxirribonucleico (ADN) das células cancerosas, pero aquelas que sobreviven ao tratamento inicial poden promover novamente o tumor.

Este é un proceso, por exemplo, no cancro de mama que retén unha copia normal dun xene chamado TP53, explicou a nota.

O equipo de Tonnessen-Murray descubriu que, tras o tratamento con doxorrubicina ou outros fármacos comúns na quimioterapia do cancro, as células cancerosas de mama tórnanse senescentes e envolven ás células próximas.

A publicación inclúe unha serie de vídeos que mostran este comportamento que sorprendeu aos científicos e que non só ocorre en células cancerosas cultivadas no laboratorio, senón tamén en tumores que crecen en ratos.

A investigación achou que tamén as células de cancro de pulmón e de óso son capaces de devorar ás súas veciñas unha vez que se tornaron senescentes.

O mecanismo polo cal as senescentes caníbales operan inclúe a activación dun grupo de xenes que se atopa normalmente nos glóbulos brancos, ou fagocitos, no sangue que concorren a combater microbios invasores ou refugallos celulares.

Unha vez que as células cancerosas senescentes se comen ás súas veciñas dixírenas disolvéndoas en lisosomas, isto son estruturas celulares acedas que se manteñen moi activas nas células senescentes.

Os investigadores determinaron que esta voracidade permite que as senescentes sigan vivas e sobrevivan en cultivos por máis tempo que as células cancerosas senescentes que non se comen aos seus pares.

A suposición é que a inxestión das súas veciñas dá ás células cancerosas senescentes a enerxía e os materiais que necesitan para sobrevivir o asalto dos fármacos e xerar os factores que levarán á reaparición do tumor.

Comentarios