Caca, cú, peido, pis.... esas palabras case prohibidas que os nenos de diferentes xeracións pronunciaron entre risas abandonan o seu territorio de irreverencia para converterse en protagonistas de contos infantís recentemente publicados por diferentes editoriais. Dedicada ao coñecido autor xaponés para nenos Taro Gomi, a editorial Blackie Little Books inaugurou este outono unha colección que comezou cun clásico, Todos hacemos caca, que acaba de chegar ás librerías en castelán.
Cun millón de exemplares vendidos en todo o mudo, este conto explica en 36 páxinas e con grandes debuxos os hábitos de diferentes animais e das persoas porque, di o autor, "todos os seres vivos comemos e por iso... !todos facemos caca!". Do selo Cubilete, da editorial Bruño, chega tamén !Caca de dinosaurio!, de Diane e Christyan Fox, un álbum para motivar ao neno a usar o orinal ou a ir el soíño ao baño a través de solapas nas que irá descubrindo cacas e máis cacas de dinosauro.
Dinosauros que se dispoñen a buscar a "máis grande" sen darse conta de que cando se trata de cacas "non só importa o tamaño!". Destas deposicións infantís, pero tamén de peidos (outra das palabras malditas) vai tamén El gran concurso de la caca de Guido van Genechten, na editorial SM.
Este libro, dedicado a nenos de 3 a 6 anos e a pais que queiran rir con eles, relata como cada ano o rei Pedorro I pide ao ministro de Peidos e Cacas que organice El gran concurso de la caca. Deste autor, Guido van Genechten, son tamén El libro de los culitos ou Puedo mirar tu pañal?, ambos os destinados a eses pequenos que van empezar a aprender a usar o orinal. Un aparello descoñecido para Elefantito, outro protagonista de Van Genechten, que un día recibe un agasallo, pero non sabe que é e úsao como casco, acuario e volante, ata que o seu pai lle explica para que serve.
La gran caja de los culetes é outra das apostas otoñales de Bruño que, como indica o seu nome, é un álbum caixa na que se un mira atopará unha gran colección de debuxos de cús de animais. Algúns que ulen mal, outros apestosos, pero tamén suaves e redondiños, xigantes ou altos... moitos traseiros do mundo animal aparecen neste conto para descubrir ao final que cada neno tamén ten un que seguro "é o mellor do mundo".
Pero non todo van ser contos de deposicións....También hai outros libros educativos dedicados a temas non moi tradicionais como é o caso dos piollos. !Cómo me pica!, de Timunmas Planeta, é o título deste conto dirixido a nenos a partir dun ano, obra de Anna Canyelles e Agustín Comotto.
Aínda que pareza imposible, os bichiños protagonistas deste conto recordan que "a vida é así": E é que Tomás e Rosa teñen piollos. Pícalles a cabeza e por moito que corran, berren e salten, o picor é desesperante. "Suponse que cun bo tratamento, os piollos non volverán xamais!...ou non!". E para acabar cos complexos dos nenos aos que aínda se lles escapa o pis... El fantasma Quememeo, un álbum ilustrado escrito polo poeta Andreu Galan e ilustrado por Luis Demano, no que esta pantasma leva as culpas cando a cama se molla.
Editado por Andana, ademais dunhas divertidas ilustracións, o álbum conta cun póster-calendario para que os nenos poidan recordar as noites nas que Quememeo non foi de visita.
Caca, cú, pis..., de palabras prohibidas a protagonistas de contos
Os nenos de diferentes xeracións só dicían algunhas cousas entre risas. Agora atópanse entre os títulos das súas lecturas
