Un lancarés que sufriu o ataque dun exemplar: "A xabarila puido devorarme"

Tino Mourín ía ver ao seu gando cando se atopou co animal: "Empezaron a poñérselle os pelos de punta e veuse a min"
Tino Mourín, en el lugar en el que fue atacado por el animal. PORTO
photo_camera Tino Mourín, no lugar no que foi atacado polo animal. PORTO

Un veciño do núcleo de Cabezais, na parroquia lancaresa de Vilouzán, levou un bo susto fai unhas tres semanas ao ser atacado por unha xabarila que estaba acompañada por tres cativas. "Puido devorarme, tiven moita sorte", afirma a vítima, Tino Mourín López.

O ataque tivo lugar o pasado día 20, cando estaba a anoitecer, sobre as 21.30 horas, calcula. O lancarés dirixíase andando por un camiño cara a unha leira na que tiña gando. Xa moi preto da súa propiedade atopouse cos animais. Segundo explica, "encontrámonos fronte a fronte", polo que el quedou parado e "quixen apartar". "Empezaron a poñérselle á xabarila os pelos de punta e botouse a min", afirma o afectado, quen cre que atacoulle por ir coas súas cativas.

Tino Mourín levaba unha vara, coa que se defendeu. "Dinlle co pé tamén", engade. O veciño aproveitou un momento no que o animal "cedeu" e empolicouse a un muro situado xunto ao camiño, pois cre que "os xabariles non dan subido". Tamén pensou en lanzarse a unha leira, pero tiña un aramado.

Entón o exemplar e as súas cativas marcháronse polo lugar polo que chegaran, cara á parcela de Tino Mourín López. "Ao mellor cando cedeu xa me deixaba", vaticina, pero "non sei, eu subín porque podía seguir atacándome e matarme".

O animal rompeulle o pantalón e causoulle dúas feridas "superficiais" nunha perna, que cre que lle provocou "co fociño e os dentes". "As foron un pouco arriba do xeonllo, pero despois púxoseme toda a perna negra", conta.

ATENCIÓN SANITARIA. Tras o ataque, o home regresou á súa casa. A pesar do susto e para evitar volver atoparse cara a cara cos animais, colleu o tractor e acudiu a ver ao gando á leira. Posteriormente trasladouse ao momento de Atención Continuada (PAC) de Sarria para recibir unha primeira asistencia sanitaria e recetáronlle "unha pomada e antiinflamatorio". Despois tivo que acudir ao seu centro de saúde, na Pobra de San Xiao, apunta, para porse "a vacina do tétanos". As feridas curáronlle, aínda que "quedáronme dentro dúas ou tres durezas e terei que volver ao médico".

O lancarés congratúlase da "súa sorte", pois "foi na carne", na coxa. "Se me dá noutro lugar e máis forte podería arrincarme tendóns ou probablemente devoraríame", opina.

A noticia do ataque correu na fala da xente e algún veciño "díxome que non me debera asustar, que me quedase quedo". "Xa me quedei quedo, pero veu a min, como non me ía asustar?", pregúntase. Despois do incidente Tino Mourín xa non acode á leira de noite, "trato de ir de día e moitas veces non tractor".

É a primeira vez que o lancarés se atopa cun xabaril cara a cara. "Teño visto moitos, pero no coche", indica. Segundo sinala, no núcleo de Cabezais son dúas vivendas e o outro veciño tamén se atopou con dous exemplares, aínda que ía nun tractor "carretando a herba e dixo que os animais non lle tiveran medo".

Tino Mourín asegura que na zona hai "moitos xabarís, mataron moitos, pero aínda hai". Considera que estes animais non son agresivos, pois o habitual é que salgan fuxindo ao ver a unha persoa. "Se non levan cativas non son agresivos, pero din que son moi perigosos con elas, por defendelas", explica. Recorda que tamén se deron casos noutros lugares de atacar o animal a cazadores tras haberlle disparado e estar feridos.

Comentarios