O xulgado de Primeira Instancia 1 de Sarria recoñeceu a unha muller de 90 anos o dereito a ser indemnizada con 144.712 euros pola compañía que tiña asegurado o vehículo que a atropelou en decembro de 2017. Esa cantidade, que será sensiblemente superior cando se lle somen os intereses, recolle compensacións por varios factores, aínda que case a metade está ligada á perda de calidade de vida e os gastos derivados da mesma.
A xuíza Hortensia Bouso acepta a práctica totalidade da reclamación interposta polo avogado da muller, Cándido Álvarez Flores, que solicitaba 153.459 euros por lesións temporais, secuelas, perda de calidade de vida, necesidade de axuda de terceira persoa e dano emerxente sufridos a causa do sinistro. A compañía aseguradora, con todo, cuestionaba o alcance e valoración das consecuencias dañosas do accidente, así como o prexuízo por perda de calidade de vida ou a necesidade adecuar a vivenda ou da axuda dunha terceira persoa, "por canto a demandante xa vivía coa súa filla na explotación gandeira".
Tras escoitar os argumentos das partes e aos diferentes peritos, Hortensia Bouso cifra en 22.598 euros a indemnización polos 412 días que a muller tardou en curar, tras ser atropelada cando tiña 85 anos mentres cruzaba un paso de peóns na rúa Benigno Quiroga de Sarria.
Aínda maior é a cantidade que deberá pagar a aseguradora en concepto de secuelas e prexuízo estético, xa que "á parte dunha cicatriz visible, ten unha limitación funcional que lle impide estar de pé de forma continuada e obrígaa a acudir de forma xa permanente ao uso de axudas técnicas (dous bastóns, un andador, unha cadeira de rodas e unha cama hidráulica), precisando de axuda para a súa autocuidado e coa consecuente perda de calidade de vida". Por iso asígnanselle 38.382 euros.
CALIDADE DE VIDA. Pero é na análise das reclamacións relacionadas coa perda de calidade de vida, precisamente as máis cuestionadas pola aseguradora debido á avanzada idade e as circunstancias persoais da vítima, no que a sentenza máis se destaca. A xuíza atende para iso o testemuño do perito nomeado polo propio xulgado, o doutor Miguel Alvelo.
Así, valora que "aínda que a demandante portaba un bastón para asistirse na deambulación con anterioridade ao sinistro... con posterioridade ao atropelo pasou dunha situación de certa independencia para a realización das actividades básicas da súa vida diaria (era independente para aseo, vestido, comida, ía a misa...), a ver como esta se alterou de forma visible, precisando non só de axudas técnicas (un segundo bastón, andador, cadeira de rodas, cama hidráulica...), senón de axuda de terceiros para as mesmas". Ademais, a súa filla tivo que realizar varias modificacións na casa para poder asistila, polo que a xuíza considera que ten dereito a outros 82.500 euros.
