A RUTA xacobea é de suma importancia nos municipios polos que discorre, pero especialmente nos máis pequenos. é o caso de Triacastela, o concello de menor tamaño do Camiño Francés en Galicia, onde a itinerario axuda a fixar poboación e á súa beira créanse novos negocios.
Triacastela tiña a 1 de xaneiro de 2017, segundo os últimos datos do Instituto Nacional de Estadística, 658 habitantes. Curiosamente o municipio dispón de prazas de aloxamento para dous terzos da súa poboación ao superar as 400 camas repartidas nunha vintena de negocios. «Hai tantos peregrinos como veciños», chancean uns residentes deste concello, no que tamén ten un papel destacado o sector gandeiro.
En Semana Santa comeza a tempada alta, na que se multiplica a poboación de Triacastela, co que algúns servizos son insuficientes para atender tal incremento. é o caso da depuradora de augas residuais, que precisa unha ampliación.
Yésica Cela Valcárcel
Hostaleira«Comecei porque desde fóra o Camiño parece a galiña dos ovos de ouro. Son sete ou oito meses de traballo ao ano»
Marina Rivero Gayoso
Fisioterapeuta«Se non fora pola ruta probablemente non montaría aquí a clínica. Vin a oportunidade porque non había nada»
David Fernández Gómez
Hostaleiro xubilado«Case todo o pobo directa ou indirectamente vivimos do Camiño. Atrae a xnete nova a abrir negocios»
Luís Ángel Fernández López é un dos empresarios do Camiño. Rexenta unha pensión e un restaurante desde fai 20 anos. O tirón da ruta levoulle a quedar no concello, di o hostaleiro, que calcula que «ou 80% ou máis do pobo vive do Camiño». No momento no que abriu o seu negocio «só había ou albergue público e tingan que poñer tendas de militares para acoller aos peregrinos», recorda. Desde entón moito cambiou, pois son xa unha decena de albergues, aos que hai que sumar pensións, casas de turismo rural e vivendas de uso turístico.
Estes negocios teñen problemas á hora de atopar empregados. «Hai moita xente que non atopamos traballadores», apunta Yésica Cela Valcárcel, unha moza que abriu hai catro anos un bar. «Collino polo Camiño porque desde fóra ou Camiño parece a galiña dous ovos de ouro. Como moito son sete ou oito meses de traballo ao ano», afirma.
David Fernández Gómez é un hostaleiro xubilado e na actualidade é a súa muller quen rexenta o negocio. «Case todo ou pobo directa ou indirectamente vivimos do Camiño. Duns anos para aquí hai máis infraestruturas», indica este veciño, quen destaca que o Camiño «atrae a xente nova para montar negocios».
Considera importante que se ampliase a distancia para lograr a Compostela, que actualmente é de 100 quilómetros, punto situado no municipio de Paradela. Cre que para obter este certificado os peregrinos deberían comezar, por exemplo, en Ponferrada, xa que é unha localidade que «ten boa combinación de comunicacións». «Sería bo para O Cebreiro, Triacastela e Sarria», opina.
Tamén é partidaria de incrementar a distancia ata Ponferrada ou O Bierzo Elvira Doval, quen residía en Valladolid, pero fai 14 anos decidiu regresar á súa terra natal para crear un albergue. «Daquela non había tantos como agora», di a empresaria, quen percibiu unha baixada de peregrinos o pasado verán. «Nótanse os outros Camiños e que abriron moitos negocios. Debían poñer un tope», sinala.
Ä beira da ruta non só nacen aloxamentos, senón tamén outros servizos, como unha lavandería que se abre hoxe ou unha clínica de fisioterapia. Esta última creouna en agosto de 2017 Mariña Rivero Gayoso. «Se non fora polo Camiño probablemente non a montaría aquí. Vin a oportunidade. En Sarria hai máis clínicas, pero aquí non había nada disto. Hai demanda dous peregrinos e así tamén dás este servizo a xente dá zona», conta Mariña Rivero. No verán «non dou atendido, ás veces estou ata as doce dá noite», mentres que o inverno é «máis tranquilo».
