Piti Sanz: "Non volvería pasearme polo feiral se hai un furacán"

O músico atesoura recordos curiosos de múltiples edicións das festas

Generated by  IJG JPEG Library
AppleMark
photo_camera Piti Sanz. SEBAS SENANDE

Dígame o seu primeiro recordo do San Froilán.

O meu primeiro recordo é do campo da feira. Antes as barracas concentrábanse nun terreo que estaba entre o edificio do seminario e a estación de autobuses. é un recordo vago, non moi preciso. Pero recordo o chan de terra e a concentración da festa nun só lugar.

¿Cal foi o mellor San Froilán da súa vida e por que?

O mellor pode ser calquera no que toque con algún dos meus grupos. Actuei cos Contentos, con Di Elas, e a última vez cos Resentidos.

¿E o mellor concerto ao que asistiu durante as festas?

O concerto de Leño. Atopeimo de casualidade. Non tiña claro que día era e de súpeto atopeime na Praza de Santa María cun trío de rock dando un espectáculo impresionante. Era un chavalín e cativoume tanta maxia desenvolvida por tres músicos talentosos. Para min foi un concerto determinante.

¿Que cousa fixo nun San Froilán do pasado que non volvería facer agora?

Recordo un San Froilán que coincidiu con aquel furacán que se nbsp;chamaba&Hortensia. En plena ventisca, mentres o vento bamboleaba as atraccións e caía algunha árbore, recordo saír a darme un paseo pola feira. Todo estaba pechado e a xente en casa. Non pasou nada grave pero foi un paseo innecesario. Moi intenso, pero totalmente innecesario.

Con que queda, ¿o Tren da Bruxa, a nora ou a Tómbola do Xamón?

Quedo coa nora porque é unha atracción espectacular. A primeira vez que a montaron chamou moito a atención.

Botando contas, ¿en que se gasta os seus diñeiros en San Froilán ou en que se gastou máis?

Gastei sobre todo nas casetas do polbo. En reunións de amigos.

Se estivese na súa man facer o programa de festas, ¿que incluiría e de que prescindiría?

Incluiría a S4N7 nos concertos deste ano. A banda tivo boas críticas a nivel estatal. En revístalas Ruta 66, dúas veces, en Mondo Sonoro e na radio. Tamén en publicacións nacionais como Luzes e apareceu na prensa local. Todo grupo que se prece necesita arraigar na súa cidade e, desde aí, lanzarse ao mundo co nome da súa cidade. O momento era idóneo pero se deixou escapar a oportunidade por motivos alleos á banda. Repítense erros do pasado. Doutra banda, engadiría máis intercambio de bandas coas festas patronais doutras cidades. Dar saída ás bandas. Ampliar fronteiras. Prescindir desa burbulla musical. Así, todas as bandas terían oportunidades en distintas localidades.

Comentarios