Hoxe María Vázquez é unha das actrices máis recoñecidas do sector audiovisual en Galicia. Ás súas costas hai xa tres premios Mestre Mateo, un Cineuropa e un nomeamento aos Goya pola película de Icíar Bollaín Mataharis. E como toda carreira, a súa ten un comezo e unhas bases. No seu caso labrouse a base de picar moita pedra.
Pode que poucos o saiban pero María Vázquez fixo a súa primeira aparición nun filme sendo unha nena moi pequena. Figurou nunha escena da mítica Sempre Xonxa. O director da cinta, o malogrado Chano Piñeiro, rexentaba unha farmacia en Vigo á beira dun almacén propiedade da familia da actriz. Fíxose moi amigo dos pais e froito desa relación xurdiu a primeira toma da traxectoria dunha María por entón moi pequena.
Naceu en Vigo, pero a propia nai da intérprete, Teresa, encárgase de engadir que a súa filla prefire que a xente diga que é de Carballedo. "Criouse aquí. Viñamos todos os veráns e pasábao en grande indo en bicicleta cos outros nenos do pobo. A súa adolescencia foi entre Carballedo e Ourense", relata Teresa.
Tanto ela como o seu marido, Miguel, afirman que xa moi nova María tiña "un ramallazo de actriz, en dramatización sempre foi un dez". Con todo, no instituto Maristas de Ourense nunca lle deu, din, polo teatro. De feito, ao terminar Bacharelato, marchou a Madrid coa idea de facerse un oco no mundo do ballet. Así ingresou no teatro nacional da danza.
Pronto atopou dúas persoas que a animaron a probar sorte coa arte dramática. Foron a súa irmá Tatiana -que é guionista- e o actor Pedro Alonso, con quen moitos anos despois coincidiría na repartición da serie Padre Casares. "Inculcáronlle moito ese mundo e motivárona para empezar", contan.
María Vázquez cambiou o ballet pola interpretación. Entrou na escola de actores Corazza e dese camiño xa non se desviou. Logo viñeron Al salir de clase ou Compañeros e a partir de aí a súa carreira foise cocendo a lume lento, ata chegar moi arriba. Se de algo están orgullosos os seus pais é "de que ninguén lle regalou nada, todo o que ten gañouno a base de traballo e esforzo".
ARRAIGAMENTO. Sobre a relación con Galicia da súa filla, Teresa e Miguel aseguran que volve a Carballedo sempre que pode. Na localidade viven os pais e en Chantada, unha irmá maior da actriz. Cando o seu traballo llo permite é habitual que María se deixe ver en ambos os municipios, onde conserva moitas amizades.
Unha das súas aparicións públicas máis soadas foi antes dun torneo amigable que o equipo de fútbol local, o Carballedo, organizou para recadar fondos en beneficio da asociación Chantada Contra o Cancro. María Vázquez fixo o saque de honra previa.
Pode que á actriz lle queden aínda moitas homenaxes que levar en Carballedo. O municipio non para de recibir boas noticias en forma de premios e eloxios cara a unha das súas veciñas máis ilustres, aquela nena que correteaba en Sempre Xonxa grazas á perfecta localización dun almacén á beira dunha farmacia.
O 2 de decembro saberase se María Vázquez é de novo, como en 2008, aspirante ao Goya. É prefinalista como mellor actriz de repartición por Quien a hierro mata.
Vázquez atópase ademais inmersa no ciclo de representacións da versión teatral do libro de Nacho Carretero Fariña, e tamén participou na versión para televisión.
Ademais forma parte da repartición de Néboa, outra serie de televisión ambientada en Galicia pendente de estrearse en TVE na que comparte elenco con Emma Súarez.
