Un libro apoiado pola Deputación de Lugo arroxa máis luz sobre o VII Conde de Lemos

A doutora Manuela Sáez relata os bens que deixou tras a súa morte  O volume chama a atención polo seu tamaño e peso, de 3,6 quilos
Manuela Sáez (primer plano), junto a representantes de la Diputación y el Ayuntamiento. L. A. R.
photo_camera Manuela Sáez (primeiro plano), xunto a representantes da Deputación e o Concello. L. A. R.

Manuela Saéz González, doutora en Historia da arte, publicou un novo libro, o noveno relacionado co VII Conde de Lemos, Pedro Fernández de Castro. A Deputación de Lugo foi a encargada de editalo, sorprendendo tanto o seu tamaño, de 33 centímetros de alto por 25 de ancho, como o seu peso, xa que son tres quilos e 600 gramos de papel e portada.

Trátase dun estudo no que Sáez levaba anos traballando para que se soubese o inventario de todas as pezas que tiña o conde cando en 1622 faleceu en Madrid.

O libro titúlase Coleccionismo e almoneda do gran conde de Lemos. Neste impresionante traballo de documentación, Manuela Sáez céntrase principalmente nas pinturas, a tapicería e outros téxtiles e a cristalería. A platería e a escultura foron obxecto doutros traballos dos investigadora anos atrás xa publicados.

"Falamos de miles de pezas que foron levados a unha almoeda (poxa) á que acudiron máis de 400 compradores, todos da nobreza española e, por descontado, con grandes recursos económicos para a época".

Manuela Sáez indicou que naqueles tempos a poxa de bens non é como na actualidade. Había expertos tasadores que valoraban as pezas e que en ningún caso vendíanse por baixo do prezo marcado por estes.

Saéz engadiu que este procedemento de almoneda para todo aquel ben que non era suceptible de ser herdado polos descendentes era habitual na época, principalmente para facer fronte ás débedas contraídas polo nobre falecido.

Estes e outros aspectos do libro, onde aparecen fotografías de pinturas que pertenceron a Pedro Fernández de Castro e que a día de hoxe atópanse en diferentes museos de España, integran un exhaustivo traballo dunha incansable investigadora da historia de Monforte, pois ás súas 84 anos mantén abertos outros proxectos.

"SOBRESAÍNTE". O presidente da Deputación de Lugo e alcalde de Monforte, José Tomei, sinalou no acto de presentación da obra que se trata dun fito "no coñecemento dunha das figuras máis sobresaíntes da Idade Moderna en Galicia, co rigor e a minuciosidade que define toda a traxectoria como historiadora de Manuela Sáez".

Tomei engadiu que a autora "pon ante nós o conxunto dúas bens que don Pedro deixou á súa morte. Como quen xunta as pezas dun quebracabezas, a doutora Sáez xunta mobles e tapices, pezas de prata e cadros dous mestres italianos, debuxos e vaixelas, para compoñer ao final un completo retrato da vida da alta nobreza galega no século XVI e XVII".

Tomei Roca repasou a traxectoria do VII Conde de Lemos, "Foi un dous principais nobres da súa época. Grande de España, vicerrei de Nápoles, presidente do Consello Supremo de Italia e alguacil maior do Reino de Galicia, foron só algúns dous seus cargos. A súa decidida defensa do dereito de Galicia a contar con voto en Cortes fíxolle ir caendo en desgraza ante o Rei Felipe III e o seu valido, o poderoso Conde Duque de Oliveirais", dixo.

Recoñecemento nas principais universidades
Un amplo estudo sobre a escultura do século XVII en madeira de influencia napolitana, elaborado por Manuela Sáez, atópase nas máis prestixiosas bibliotecas do mundo, a maioría delas universitarias.

A obra, titulada Do Reino de Nápoles ás Clarisas de Monforte de Lemos pódese atopar nas bibliotecas estadounidenses de Yale, Columbia e Texas, pero tamén no Instituto de Arte de Chicago, na Galería Nacional de Arte de Washington e no Museo Metropolitano de Nova York, ademais de en a universidade de Harvard e na Biblioteca Nacional de España, entre outros moitos centros.

 

Comentarios