Cadeiras para limitar o paso e unha sala de concertos baleira en Escairón

A hostalería do Saviñao resígnase ante as restricións  Moitos optaron por pechar 
Emilio Vázquez, ante el mural que decora la sala Avenida. M.P.V
photo_camera Emilio Vázquez, ante o mural que decora a sala Avenida. M.P.V

Resignación é a palabra que mellor pode definir o sentimento da hostalería do que este sábado é o municipio de Lugo no nivel de restricións máis alto, O Saviñao. As rúas da capitalidade, Escairón, estaban este xoves semivacías. Só xente que facía recados, coches que enchían na estación de servizo e algúns clientes nas terrazas dos escasos establecementos abertos daban algo de actividade.

"Non é xusto que a tomen connosco. Aquí o gromo foi nun colexio, non ten nada que ver cos bares", comentaba, moi enfada, Aurora Casal. Leva a cafetería do Círculo Saviñao, unha entidade recreativa e cultural na que só é posible tomar algo nunhas poucas mesas colocadas na beirarrúa, xusto á entrada, ou na terraza da parte traseira do edificio.

O bar do Círculo recibe ao cliente nada máis entrar. Ao atravesar unha porta, de fronte, accédese á sala de exposicións e a terraza. Antes, á dereita, atópase a cafetería en si, con todo o mobiliario precintado e unha fila de cadeiras colocada a modo de muralla, coma se fose unha fronteira entre a zona do local na que se permite permanecer e na que non.

escairon (16)"Isto é moi pequeno e moita xente non entende ou non se decata do que pasa. Puxen as cadeiras a modo de información, para asegurarme de que ninguén entra a sentar", relata Aurora. Con todo, a hostaleira asegura que, ata a data, nunca tivo que chamar a ninguén a atención.

Para os consumidores tamén é unha faena. "Pásano mal, a xente está moi cansa e a vila está baleira porque a información que se transmite non é nada boa. Moitos pensan que estamos pechados perimetralmente e non poden vir, cando non é así", conclúe.

Unha boa parte do sector viu rendible pechar temporalmente. O cabreo é evidente, ata o punto de que moitos prefiren, ao ser cuestionados por este diario, non facer declaracións. senten cansados de estar sempre no albo das restricións e de ter que adaptar cada pouco tempo os seus locais á cambiante normativa. Este venres, só os clientes de cada día copaban as terrazas.

A sala Avenida celebrou festas, bailes e concertos desde 1967 ao 30 de xaneiro de 2020, data da última actuación

MÁIS DUN ANO. Un local dedicado ás festas e os concertos é un sitio de música e alegría. Iso foi a sala Avenida desde 1967, cando se abriu, ata o 30 de xaneiro de 2020, data da última actuación entre as súas paredes.

Emilio Vázquez, ao que todos coñecen por Milucho en Escairón, afirma que de non ser polo restaurante e a cafetería do mesmo nome, que conviven coa sala, tería que pechar. "É un desastre, unha tristura. Sobrevivimos grazas aos clientes de sempre e ao servizo de comida a domicilio", subliña.

Os concertos da Avenida dan protagonismo a bandas e artistas underground, á marxe do mundo comercial. Celébranse nun espazo decorado con murais e grafitis situado na parte de atrás do local, despois do bar e o restaurante. "Somos a única sala de festas e baile da zona sur de Lugo, pero agora só podemos atender na terraza", lamenta Milucho.

Aquel 30 de xaneiro de 2020, cando o coronavirus parecía só unha gripe rara que sufrían en China, Chavalan, un grupo de Valencia, deu o ata a actualidade o último concerto da sala Avenida. Para mediados de marzo, xusto cando se declarou o estado de alarma e empezou o confinamento, o propietario deste negocio tiña programadas tres actuacións —de Finale, Magoon e Aullido Atómico— que xamais empezaron.

Tampouco puido celebrarse un dos eventos máis destacados da Avenida, o festival Música na Rúa, en agosto. Milucho preparou o ano pasado unha edición de formato reducido que un brote de covid fixo saltar polo aire.

Comentarios