Adeus ao emblemático Bar Mario

O establecemento era coñecido en Monforte polos seus viños de elaboración propia e as súas tapas â?? Eva Diéguez e Antonio Pérez, o matrimonio encargado do local, alcanzaron a súa xubilación
undefined
photo_camera Interior do Bar Mario, situado no número 9 da Rúa Roberto Baamonde. L. A. R

Un dos locais de hostalería máis emblemáticos de Monforte, case mítico, pechou este sábado as súas portas. Trátase do Bar Mario, situado no baixo do inmoble co número 9 da Rúa Roberto Baamonde. O matrimonio que o xestionaba na actualidade, Eva Diéguez e Antonio Pérez, chegou < súa xubilación, por iso é polo que decidan baixar a persiana tras medio século servindo aos monfortinos.

Foi o pai de Eva, Mario Diéguez, un soberés que traballou de moi novo nas minas de Freixo, quen coa súa esposa Lola colleu no 1970 as rendas dun pequeno bar que estaba situado no número 5 da Rúa Roberto Baamonde.

Alí servían viño da prestixiosa zona de Amandi, tapas e comidas cociñadas de forma caseira con produtos de primeira calidade. Esa conxunción serviu para que moi pronto se convertese en todo un referente entre os veciños da cidade do Cabe, a máis diso polbo á feira que cocían a diario para servilo en xenerosas racións.

No pequeno baixo do número 5 desta rúa permaneceu aberto o Bar Mario ata 1997, momento no que trasladou uns cantos números máis arriba da Rúa Roberto Baamonde. O local, moito máis amplo que o orixinario, permitiu a Mario e á súa filla facer un espazoso, pero á vez acolledor, comedor, e dispor catro mesas na zona onde estaba a barra.

Así, decenas de monfortinos acudían a diario para tomar un excelente viño de elaboración propia acompañado dunha tapa de caldo, orella ou morro de porco cocido, lacón asado, empanadilla, freba, ovo cocido ou mexillóns, sendo a tapa estrela, a de polbo.

Polo que se refire ao comedor, os comensais dispuñan de prato do día por nove euros, existindo varios primeiros e segundos para elixir. Todos os días enchíanse as mesas, habendo un verdadeiro trajín de persoas desde a unha e media ata as tres e media da tarde. Dúas horas na que Eva Diéguez era axudada na cociña por unha das súas dúas empregadas, Pili, que facían verdadeiros malabares para que Eugenia, a outra traballadora, servise sen demora aos que esperaban para comer. Desde 1970 os pratos elaborábanse de forma caseira, de aí a fama do Bar Mario, á que se lle sumaba a do excelente polbo á feira que cocían todos os días.

Este último era a verdadeira estrela do local, tanto que o establecemento e o seu polbo apareceu nunha guía de vacacións sobre a Galicia interior publicada polo diario británico The Guardian, algo ao que Eva e Antonio non lle deron maior importancia, pois fuxían de calquera protagonismo, tanto que naquel momento este diario intentou sen éxito facerlles unha entrevista.

Pero, volvendo ao principio, o peche deste mítico establecemento deixa orfos a moitos clientes, os que acudían a diario a comer ou a tomar un viño.

INICIOS. Hai que remontarse a 1950 para coñecer as primeiras orixes do Mario. Ese ano, un veciño da monfortina parroquia de Sindrán abría un local no número 5 da Rúa Roberto Baamonde. O establecemento non tiña nome, sendo alcumado cariñosamente como O Pixolas.

En 1956 colleu o traspaso un soberés chamado Luís Rodríguez, quen non quixo bautizar o local, polo que os monfortinos seguiron chamándolle O Pixolas. Este home, que chegou a entrar na Policía Local de Monforte, rexentouno ata 1970, momento en que colleu a testemuña Mario Diéguez e logo a súa filla Eva e o seu xenro Antonio, ata este sábado.

Comentarios