Unha veciña de Santa Eulalia de Teilán, en Bóveda, sentou este mércores no banco dos acusados como presunta autora dun delito do artigo 526 do Código Penal, que castiga "ao que violar os sepulcros ou sepulturas ou profanar un cadáver ou as súas cinzas". A muller está acusada de enterrar aos seus pais nun panteón no que repousaban os restos duns veciños, que foron metidos en sudarios e cambiados á parte baixa do nicho sen coñecemento da familia.
Os afectados denunciaron os feitos e acusaron á muller de dous delitos contra o respecto aos defuntos, polos que solicitan unha multa de 2.400 euros e outros 6.000 euros de indemnización por danos morais.
"A funeraria cambiou os restos de sitio, pero eu non o ordenei. Xamais quixen faltar ao respecto, nin aos mortos nin aos vivos", dixo a muller
O fiscal, con todo, considera que non hai delito e que se trata unicamente dun tema civil -xa que as dúas familias levan anos disputándose a titularidade do panteón-, polo que pide a absolución da acusada, con iniciais L.G.P.
DECLARACIóNS. Os denunciantes aseguran que o panteón era do seu tío, que non tivo fillos, e que cando faleceu a súa proxenitora solicitaron a declaración de herdeiros. "Declaráronnos aos sobriños herdeiros do meu tío, presentamos a documentación no xulgado e cedéronnos a titularidade do nicho. En 1972 faleceu a miña avoa e en 1991 morreu a miña nai, e enterrámolas a ambas no oco máis alto do nicho. Ademais, o cura escribiuno no libro da igrexa".
A familia regresou a Madrid, onde reside, e anos despois volveu a Teilán e decatouse de que a acusada enterrara no mesmo oco do nicho ao seu pai. "Cando soubemos que sacara de alí á miña avoa e a miña nai case morremos; non hai nada máis grave", declararon.
A acusada, pola súa banda, contou que os seus pais coidaron durante anos ao propietario do panteón (tío da denunciante) e proporcionáronlle vivenda e comida durante a súa longa enfermidade.
Segundo din, antes de falecer, o home asinou ante notario a cesión de dereitos e deixoulles os nichos en agradecemento. Ademais, entregoulles as chaves.
"En 2014 morreu o meu pai e chamei á funeraria. Eu non lles dixen en que oco había que enterralo, só dixen que onde fose mellor, que era indiferente. Enterrárono no oco máis alto. En 2016 morreu a miña nai e díxenlles o mesmo. Eu non sabía que alí había outros cadáveres, senón díxolles que o enterrasen noutro oco. Xamais quixen faltar ao respecto, nin aos mortos nin aos vivos", sinalou a acusada.
TESTEMUÑOS. Tanto a xerente da funeraria como o enterrador confirmaron que foron eles os que elixiron o oco, "porque era o máis cómodo", e explicaron que é habitual cambiar os restos de sitio dentro do mesmo nicho. "Non se poden cambiar de nicho, pero dentro do mesmo pódense mover de oco sen autorización do párroco nin do obispado", explicaron.
O fiscal considera que é a xurisdición civil a que ten que decidir a que familia pertence o panteón, pero cre que non houbo ningún tipo de profanación.
"Profanar significa deshonrar, dar un trato indigno, e esixe un dolo xeral que abarque a vontade de profanar un cadáver ou as súas cinzas".
Neste caso, apunta, "puido darse unha conduta moralmente reprochable, pero non hai un ilícito penal". O xuízo quedou visto para sentenza.
