Un catedrático de economía defende que ''naqueles momentos, a fusión era a única alternativa viable''

José Antonio Redondo López, catedrático de economía financeira da Universidade de Santiago (USC) asegurou hoxe que a fusión entre as extintas caixas galegas era "naqueles momentos, a única alternativa viable" e cualificou os continuos cambios de normativa como unha operación de acoso "e derriba" contra a entidade resultante.

O profesor universitario ha explicado durante a súa comparecencia na comisión de investigación do Parlamento galego sobre a evolución das extintas caixas de aforro que a situación das caixas debeuse, entre outras causas, a sustentar o seu crecemento de modo "erróneo" no crédito inmobiliario.

A xornada de hoxe está marcada pola incomparecencia do ex gobernador do Banco de España Miguel Angel Fernández Ordóñez e da secretaria de Estado de Orzamentos e ex conselleira de Facenda galega Marta Fernández Currás, que suscitou as críticas dos grupos da oposición.

O profesor universitario ha indicado que no momento previo á fusión a situación financeira da "caixa do norte era máis comprometida que a do sur" e ambas tiñan como denominador común o risco inmobiliario pero "ningunha das dúas tivese protagonismo de relevancia en ningunha das SIP que se barallou".

Na súa intervención criticou os fallos do supervisor (Banco de España), que coñecía a situación das caixas e non actuou, das auditoras "que deberían pór excepcións" nos seus informes, das axencias de cualificación e da "nefasta" xestión dos seus directivos.

Redondo López afirmou, ademais, que as remuneracións e as indemnizacións dos xestores das caixas "non teñen xustificación e eticamente resultan aberrantes, sobre todo dada a situación da entidade de miles de cidadáns atrapados nas preferentes".

Sobre este produto afirmou que "o engano" reside na súa comercialización, non no produto en si, e preguntouse, dado o folleto de compravenda, "como se podía vender como un produto sen risco".

"Non me imaxino aos empregados das caixas vendendo preferentes sen que sobre eles se exercese algún tipo de presión, non para vender un produto, senón, simplemente diríanlles: non cumpres obxectivos o teu porvir está no aire", concluíu.