Para Garzón a estafa das preferentes é un ''crime de lesa humanidade''

O exxuíz da Audiencia Nacional Baltasar Garzón considera que á estafa perpetrada coa venda de participacións preferentes habería que darlle o alcance de crime "de lesa humanidade" porque "tecnicamente pódese facer e non é ningunha tolemia".

"Somos moi pacientes os españois", comentou esta noite nunha conferencia en Santiago de Compostela, onde criticou que a un número incontable de persoas cóntelles unha "milonga" ata colocarlle "un batifondo na cabeza" para deixalos logo "máis tesos que a mojama".

Foi unha fraude cometida polas entidades bancarias "de forma sistemática" e iso "transcende a mera responsabilidade penal por un feito illado", admitiu alguén que non cre na categorización das vítimas e que pensa, a modo de exemplo entre o que se combate con tesón e o que non, que se enchen os "cárceres con delincuencia drogoinducida e non imos a por o que xera o problema".

Non pasou por alto Garzón algunhas cuestións como a reforma da lei do aborto ou o conflito da sanidade pública, e rememorou que a Xustiza normalmente "non xera", xa que recibe e responde, pero "ás veces" ha de ser "proactiva", e, segundo o dano que se percibe", hai que "tomar a iniciativa".

Ao estar en Galicia, pronunciouse sobre o caso dos dous sindicalistas dun piquete de Vigo e a súa pena de cárcere, algo que considerou "unha barbaridade".

Tamén arremeteu contra os ataques á Xustiza e o seu uso sectario.

"Vese condenada con frecuencia por este Goberno actual", ao que ve "medo escénico".

"Manipúlase a Xustiza, ás veces ata se prostitúe. O máis grave é que (un) déixese. ás veces non fai falta que che presionen, ofrécesche", neste país, "no que se perden moitos expedientes e outros nin se atenden".

"Adorméntannos", proseguiu, e lamentou a confusión entre política de Estado e política de intereses particulares, para criticar ao ministro de Educación e Cultura, José Ignacio Wert, que non acudiu á gala dos Goya, "pero tampouco está nos Erasmus e dá igual o que se diga nas protestas, é como falar cunha parede e que se rebote o eco".

O mesmo cos responsables de Xustiza "e Sanidade".

Garzón tamén cargou contra a reforma da Lei Orgánica do Poder Xudicial que "recortará" o principio de xustiza universal e apuntou que "os españois non nos merecemos que nos toureen máis, agora que os touros están case desaparecendo".

A solución non é que goberne un partido ou outro, pero si "que cambie o cliché de participación política".

Da declaración da Infanta Cristina, explicou que "se hai uns indicios" toca pasar por iso "e punto" e agregou que "a Xustiza pode producir moitos danos se non somos capaces de definila adecuadamente".

Tras unha presentación da Fundación que leva o seu nome, agradeceu a Manolo Rivas, o escritor que lle cedeu a palabra, que reclamase o Premio Nobel para a Paz para Baltasar Garzón ao entender o novelista que a súa é "unha historia de dignidade".

Rivas dedicoulle a composición A un poeta morto, de Luis Cernuda, que di "triste senón nacer con algún don ilustre, aquí onde os homes na súa miseria só saben do insulto, a mofa, o receo profundo".

Garzón botou man de Saramago para definirse como un pesimista con vocación de cambio.

A xornalista Tereixa Navaza, que se encargou da introdución, encomiou que Garzón sempre estivese á beira do "ser humano pisado" e recordou que "a cultura e a educación poden cambiar o mundo fronte a ministros anticultura", de novo en alusión a Wert.

Comentarios