Os seis bispos galegos declaran, nunha carta pastoral conxunta, que "os sacerdotes non son os propietarios das súas parroquias", senón que están nelas como "enviados do Señor". É por iso, engaden, que a Igrexa católica non contempla os destinos vitalicios, un feito que orixinou un gran número de protestas, que tachan de demagóxicas.
A carta pastoral, escrita o pasado 25 de xullo, sae agora á luz, xusto cando se atopa pendente de resolución o polémico traslado dun cura en Friol, que motivou unha forte oposición veciñal. As protestas que se orixinaron nalgunhas comunidades debido ao traslado dos seus sacerdotes necesitan, segundo a Igrexa, "unha auténtica comprensión do ministerio ordenado", que defende que os sacerdotes reciben unha formación para servir á Igrexa universal, pero non para especializarse en lugares ou tarefas particulares.
A pesar de que os bispos galegos defenden que o cura ten que ser un "servidor fiel e solícito da Igrexa", mostráronse comprensivos co desexo dos fregueses de non trasladar aos párrocos. Enténdeno como "o aprecio cara ao sacerdote e á súa entrega ao servizo do Pobo de Deus".
O arcebispo de Santiago e os bispos de Tui-Vigo, Lugo, Ourense, Santiago e Mondoñedo-Ferrol son os asinantes desta carta pastoral conxunta, titulada Sobre algúns aspectos actuais da vida de comuñón nas nosas igrexas particulares. A publicación desta mensaxe episcopal débese aos problemas ao que se tiveron que enfrontar algunhas parroquias "ante decisións que nos esixe o ben pastoral", relacionadas cunha equilibrada distribución do clero, nunha época na que a cifra de sacerdotes diminuíu de forma considerable e moitos son maiores.
Rexeitan as actuacións que "converten á parroquia nunha ONG ou nunha sucursal sindical", xa que xeran enfrontamentos entre os fieis
A Igrexa galega mostrou a súa preocupación ante este tipo de conflitos porque "afectan o corazón da nosa vida como comunidades cristiás". Un feito que se agrava cando estas situacións atopan "un eco mediático que xera pesar no noso ánimo e confusión no público católico fiel".
Noutro apartado da carta pastoral, os bispos critican a actitude das autoridades locais que, segundo a Igrexa, "apoiaron ou alentado certas reivindicacións do pobo en asuntos que non son da súa competencia, correndo o risco de caer nunha demagoxia lamentable". Desde o episcopado, fixeron un chamamento á "sa laicidad", entendida desde "un auténtico espírito de colaboración na construción da casa común na que todos habitamos".
É por iso que rexeitan as actuacións que "converten á parroquia nunha ONG ou nunha sucursal sindical", xa que xeran enfrontamentos entre os fieis. Algunhas destas prácticas inclúen a recollida de firmas, "pretendendo con este sistema, tan estendido na praxe reivindicativa do mundo civil, presionar ao Bispo e obrigarlle a rectificar un nomeamento pastoral que, antes de facerse público, foi sempre obxecto de reflexión". Na Igrexa, "os que exercemos o ministerio ordenado, sabemos que a nosa vocación é o servizo e que non somos propietarios", recordan os bispos no seu escrito.
Os feitos recentes demostraron que algúns sacerdotes asumen, de forma errónea para a Igrexa, un cargo pastoral coma se fose un destino vitalicio. "Observamos unha débil vivencia da comuñón eclesial nalgúns presbíteros", afirman na carta, ao que engaden que os destinos permanentes non teñen sentido na actualidade, a pesar de que foron habituais noutros períodos históricos.
A carta tamén resalta o principio católico de que o sacerdote non pode exporse de modo individualista. "Cando nos atopamos co verdadeiro espírito de servizo nos sacerdotes, calquera cambio de destino ou traslado, aínda que supoña contratempos e dores, realízase pacificamente e a comuñón eclesial non sofre ningún quebranto". Estes conflitos, segundo a Igrexa galega, desfiguran o rostro da comunidade católica ante o mundo.
