É Monforte unha cidade accesible?

A pregunta ten varias respostas segundo a quen se lle expoña. En xeral contéstase que si, aínda que cando saltan á luz algunhas melloras pendentes, cámbiase de opinión.

Monforte é unha cidade accesible? As persoas con algunha discapacidade ou problema de mobilidade cren que polo momento non se pode considerar como tal. "Faltan moitas obras por realizar e todo porque desde o principio non se contou con que hai persoas que teñen dificultades para acceder tanto aos edificios públicos como a tendas e sobre todo respecto ao tránsito polas rúas". É un comentario de Anabel López Pérez, tesoureira de Auxilia de Monforte.

Entre os primeiros casos que pon de relevo está o da casa da cultura, onde os baños son inaccesibles ao ter un chanzo para entrar neles e a inoperatividad do ascensor.

Outra das dificultades maiores refírese á casa sindical, onde nin hai ascensor nin ramplas na súa entrada. É un problema que se leva anos denunciado e como se estima moi custoso non se chega a realizar. A representante de Auxilia así o indica e matiza que "é unha obrigación a cumprir por parte das institucións. Sabemos que se fixeron peticións desde partidos e sindicatos, pero sen éxito".

CASA SINDICAL. Entre as últimas xestións, o parlamentario socialista Vicente Docasar recibiu unha resposta na Comisión Institucional do Parlamento en contra de rexenerar a casa sindical, tal e como se acordou hai un ano por unanimidade na mesma Cámara galega. Agora o argumento é que é unha obra de gran envergadura e porque se estima que é competencia do Goberno central.

Auxilia mostra a súa insatisfacción pola "despreocupación das administracións públicas, que deberían dar exemplo, ao redor dos edificios públicos, pero talvez esteamos en peores condicións no exterior, nas rúas, onde hai beirarrúas con ramplas que non están a cota cero e en especial os establecementos comerciais", manifestou Anabel López Pérez.

Vicente Docasar precisou que o edificio ten dúas plantas e que o número de persoas que os utilizan ao ano é de 9.000. "Están as instalacións de UXT, CC.OO. e da CIG, así como o Servizo de Orientación de Emprego da Xunta, que en dous anos atendeu a 1.447 persoas. É un total sectarismo político e ideolóxico do Goberno galego", recalcou.

No Centro do Viño, que é unha instalación municipal, hai un pequeno chanzo para entrar, así como á beira do estacionamento para discapacitados da casa consistorial, onde a beirarrúa non dispón da rampla adecuada.

O Campo de San Antonio, na contorna do consistorio, ten tamén lastros rugosos, como noutras rúas do centro. "Pasar por esas zonas é unha gran tortura para as persoas con discapacitadad e para a xente en xeral. Recoñeceuno o propio exconcejal de obras do anterior goberno, quen asumiu que fora un erro, pero non achegou arranxo algún. Para solucionalo, como se fixo noutros sitios, pódense puír algunhas áreas ou colocar pasos de pedra, como os que hai na chaira da Compañía. Todo é querer facelo", engadiu esta representante de Auxilia.

Así se efectuou na sede da Axencia Tributaria, sobre a que se pediu eliminar as barreiras ao mesmo tempo que na casa sindical.

COMERCIOS. Pero a lista de peticións da organización increméntase a medida que se fai un repaso sobre a cidade. "Non entendemos como se permite desde o Concello que se abran comercios sen cumprir coa normativa de accesibilidade. Non se vixía nada nese sentido aínda que é de obrigado cumprimento", di Anabel López.

Outra das peticións refírese ás prazas de estacionamento para vehículos de discapacitados. "Na zona do ambulatorio só hai unha e é de difícil acceso. Deberían facer algunha máis ou no Paseo do Dique. Ese é un caso, pero se o analizamos ben, en todo Monforte hai poucas prazas azuis e, como ocorre noutros lugares, non se respectan".

PROBAS. Anabel López decántase por invitar os políticos a dar unha volta por Monforte en cadeira de rodas para comprobar as dificultades. Fíxose nunha ocasión co anterior equipo de goberno, aínda que participaron representantes de todos os grupos, e serviu para que ordenasen varias reformas nas beirarrúas.

Para ela e o resto de de Auxilia, "foi de agradecer esa disposición, pero tampouco hai que facer esas cousas de forma periódica. Aquí estamos nós para detectar os fallos e comunicalos, aínda que moitos deles danse por incumprir as normativas. É algo incrible e é totalmente incomprensible que se permita a estas alturas abrir locais comerciais con barreiras arquitectónicas".