A empresa Mineira busca ''licenza social'' para explotar unha mina de ouro

A empresa Mineira busca a "licenza social" para o seu proxecto de explotación dunha mina de ouro en Corcoesto (A Coruña), pola que o prezo "a pagar" sería un "efecto visual temporal", segundo o director xeral corporativo da compañía, Francisco Aréchaga.

Aréchaga asegura que a afección causada á natureza pola minería e a metalurxia asociada é momentánea e remédiase coa rehabilitación.

Unha empresa de capital canadense, Edgewater, pretende, a través da filial á fronte da cal está este asturiano, un acérrimo defensor do concepto "sostible", xestionar os recursos auríferos de Corcoesto, en Cabana de Bergantiños, e facelo con licenza "social", posto que esta actividade non é nin supón "unha ameaza".

A lexislación é detallada e moi estrita, defende Aréchaga, quen alude a que neste escenario galego hai un recurso e a "tecnoloxía para aproveitalo", con responsabilidade social, ambiental e viabilidade económica, algo "fundamental" posto que sen a conxunción destes tres factores "isto sería imposible".

"Ou o fas así ou non o podes facer", sentenza, e conta que son as demandas sociais as que cambian os xeitos de proceder e por iso convén desterrar pensamentos equivocados: "Se hai ideas preconcibidas, non vas convencer a alguén en dous minutos; por iso a nosa estratexia é a transparencia. Cando se explica ben, a xente quere isto".

No momento en que conten coa autorización, nun prazo de 18 meses "poderíase empezar a producir" en Corcoesto, adianta Aréchaga, quen agrega que "hai unha etapa de ano e medio de construción; hai que facer a planta", e insiste en que ao "aproveitar un recurso" xérase unha riqueza e isto "é algo consustancial á civilización", hoxe "de xeito sostible e viable".

Expón o caso de Endesa, coa mina das Pontes, tamén na provincia da Coruña, e alude a ese vertedoiro que no momento presente é "o sitio de Galicia con maior diversidade de fauna".

É o mellor exemplo que atopa Aréchaga dentro da comunidade para comparar co que será Corcoesto. "¿Vas ter uns anos onde aquilo estea descarnado? Si", admite, "pero ao final vai quedar ben".

"Ese prezo, se cadra, é o que hai que pagar, ese efecto visual temporal, para que a xente teña traballo, poida educar aos seus fillos, facer unha casa mellor, comprar un coche..."

A clave está na planificación desa rehabilitación, engade, e con ela, "prescrita" por lei "incluso coa obrigación de achegar unha garantía financeira", ás veces mellóranse incluso as condicións ambientais previas, pola posibilidade de chegar a crear un maior número de hábitats ou nichos ecolóxicos que os existentes nun inicio.

"Isto é fácil de explicar", apunta o director xeral de Mineira de Corcoesto, e precisa que é "un erro" dicir que é algo complexo cando se trata de repetir o que "xa está feito en multitude de sitios".

"Temos moitos apoios, moitísima xente na zona que nos quere, e estamos a tratar de acrecentar o respaldo", porque tamén -recoñece- hai voces contrarias na escena política e social.

O fin de semana pasado, unha comitiva na que ían xornalistas estivo en Kittilä, onde unha compañía de Canadá, Agnico Eagle, xestiona desde 2006 un xacemento similar ao que se perfila en Galicia, actualmente en galerías subterráneas, tras concluír alí a extracción ao descuberto.

Nese lugar percibiu Aréchaga "un nexo moi estreito, aínda que cada un no seu sitio" entre autoridades e empresa.

A alcaldesa, Anna Mäkelä, sitúa ese éxito en diálogo "e máis diálogo", mentres que Ingmar Faga, vicepresidente en Europa de Agnico Eagle e máximo responsable en Finlandia, completa esta apreciación: débese falar "sexa con quen sexa".

A ministra de Economía e Emprego, Maija Uusisuo, atopa na minería un "sector vital" e un "activo" ao que non se pode renunciar.

Mineira de Corcoesto decidiu constituír un consello externo e independente de expertos, do que se descoñece cando estará en marcha e quen o conformará.

Pero si se sabe o seu fin, "diálogo e ser útil".

"Aquí non se vai a danar o medio ambiente" e iso hai que contalo, reitera Aréchaga. "Vaise a facer unha gran escavación e durante un tempo vai desaparecer a capa vexetal, as poucas árbores de valor..."

En Corcoesto "hai eucaliptos e piñeiros de moi pouco valor", e esta circunstancia, a de que desaparezan, "vai ocorrer, pero durará un tempo, e ao cabo do mesmo vaise a restaurar todo e vaise a crear unha diversidade ambiental desde o punto de vista da flora e a fauna superior á que hai".