Un veciño de Angrois relata como ''escoitamos unha explosión e tremeron todas as casas, achegueime ao campo da festa e atopei a catro persoas xa falecidas, despois empezamos a axudar a quitar xente do vagón que estaba alí'', ''os veciños están a colaborar todos, as ambulancias chegan de todos lados e agora (22.35, aproximadamente) estamos a tratar de levantar xa o tren''.
Juan, outro veciño, relatou: ''Cando cheguei abaixo era todo chatarra e feridos, puiden ver unha señora e o seu neto, feridos, e que me dixeron que o tren ía moi rápido. A verdade é que para que o tren chegará aí arriba tiña que ir moi rápido ou senón, non se explica, sería outra cousa''. ''Entrei nos vagóns para axudar e non había ninguén dentro'', conclúe.
Os primeiros veciños que se achegaron ata o lugar do accidente ferroviario nas inmediacións de Santiago de Compostela axudaron como puideron ás vítimas do sinistro, ben sacándoas directamente dos vagóns ou achegando mantas e auga.
José Luis, que reside a aproximadamente un quilómetro do lugar exacto do accidente, na parroquia de Angrois, relatou a Efe que estaba nun bar cuns amigos e escoitou un forte estrondo, e que ao ver pasar numerosos vehículos policiais decidiron seguilos para comprobar que sucedera exactamente.
Apenas chegaran as primeiras unidades de urxencias, que solicitaban aos veciños que achegasen mantas e auga, e José Luis e os seus amigos xa optaran por iso e por colaborar na excarceración dalgúns accidentados.
Conseguiron sacar dun dos vagóns a un home de 30 anos e a outro de 60, ambos os procedentes de Valladolid, quen aparvados e desorientados o primeiro que fixeron foi preguntar pola súa parella, e o máis maior, pola súa esposa.
Abel Rivas e Iván Ramos, dous mozos veciños do lugar do accidente, tamén foron das primeiras persoas en prestar auxilio ás vítimas.
Ambos os mozos, de entre 25 e 30 anos, declaráronse "moi impactados" e afirmaron que presenciaran escenas como nunca viran.
"Escoitamos un ruído tremendo, enorme, como nunca. Baixamos e xa vimos o convoi separado en dous anacos", explicaron en declaracións a Efe.
"Estamos moi impactados, é inexplicable", engadiron.
As versións sobre o accidente, entre as testemuñas, son contraditorias.
Uns falan de ruído previo ao descarrilamento, e outros dun chirrido moi forte, como unha freada, e logo un estrondo.
Iván e Abel atopábanse en casa a escasos metros das vías cando se produciu o accidente.
Pola súa banda, algúns dos pasaxeiros que resultaron feridos dixeron que non escoitaron ningunha explosión antes do descarrilamento.
Mentres os equipos de urxencias afanábanse en evacuar e atender ás vítimas vivíronse algunhas escenas de tensión, como a protagonizada por unha señora que gritaba "¿onde está a miña filla? Necesito vela".
Afirmou que a súa filla viaxaba no tren accidentado e que fora a recollela á estación de Santiago.
