A Casa do Rei reafirmou este venres o seu "respecto absoluto á independencia do poder xudicial" tras coñecer a decisión da Audiencia de Palma de condenar a seis anos e tres meses de cárcere a Iñaki Urdangarin e de impor unha multa de 265.000 euros á infanta Cristina polo caso Nóos.
A través dun portavoz, o Palacio da Zarzuela fixo este pronunciamiento tras facerse pública a sentenza do tribunal que xulgou o caso no que se viron implicados a infanta e o seu marido.
A noticia da condena a Urdangarin e a absolución da infanta coñeceuse mentres Felipe VI e a raíña Letizia inauguraban no Museo Thyssen-Bornemisza de Madrid unha exposición xunto ao presidente de Hungría, János Áder. Zarzuela non quixo facer ningún outro comentario en relación con este asunto, nin sobre se a filla menor de don Juan Carlos debería ou non renunciar aos seus dereitos dinásticos –ocupa o sexto lugar na liña de sucesión–. A renuncia a permanecer na liña de sucesión ao trono é unha decisión persoal de dona Cristina, polo que non está en mans de Felipe VI.
A única vez que a Casa do Rei opinou sobre unha decisión xudicial foi para manifestar a súa "sorpresa" polo "cambio de posición" do xuíz Castro con respecto á imputación da infanta Cristina
Tanto a infanta como o seu marido foron apartados pola Casa do Rei de toda actividade institucional a finais de 2011. Posteriormente, deixaron de ser membros da Familia Real tras a abdicación de don Juan Carlos e a proclamación de Felipe VI, o 19 de xuño, cando a infanta pasou de ser filla a irmá do xefe do Estado.
Desde que comezou o reinado de don Felipe, a Casa do Rei reaccionou sempre cunha expresión de respecto á independencia dos tribunais ante cada un dos pasos do proceso xudicial de Nóos que afectaron á infanta Cristina. Neses mesmos termos pronunciouse cando compareceu o 8 de febreiro de 2014 ante o xuíz José Castro como imputada por presunta fraude fiscal e branqueo de capitais, cando a Audiencia de Palma decidiu manter a súa imputación só por delito fiscal, cando o fiscal Pedro Horrach pediu o seu exculpación e cando, fai algo máis dun ano, o tribunal decidiu que continuaría como acusada.
A única vez que a Casa do Rei opinou sobre unha decisión xudicial relacionada coa infanta foi baixo o reinado de don Juan Carlos, en abril de 2013, para manifestar a súa "sorpresa" por "o cambio de posición" do xuíz Castro ao decidir imputar a dona Cristina, así como para mostrar a súa "absoluta conformidade" coa decisión da Fiscalía de recorrer aquela medida.
"Hoxe máis que nunca, os cidadáns demandan con toda razón que os principios morais e éticos inspiren –e a exemplaridade presida– a nosa vida pública", sinalou Felipe VI o día da súa proclamación
O 11 de xuño de 2015, pouco antes de que se cumprise un ano da súa proclamación como Rei, Felipe VI revogou á súa irmá o título de Duquesa de Palma que lle concedeu o seu pai, don Juan Carlos, en outubro de 1997, con motivo do seu inminente matrimonio con Iñaki Urdangarin.
O avogado da infanta, Miquel Roca, asegurou que foi ela quen manifestara con anterioridade a súa vontade de renunciar ao ducado de Palma nunha carta escrita da súa propia man, datada o 1 de xuño en Xenebra, aínda que a Casa do Rei negou que fose así e subliñou que a retirada do ducado fora unha decisión de Felipe que el comunicou á súa irmá antes de recibir a carta.
Dona Cristina, que traballa en Xenebra para a Fundación La Caixa, non estivo presente nin na cerimonia de proclamación do seu irmán no Congreso, nin na de abdicación do seu pai celebrada a véspera no Palacio Real, a diferenza da súa irmá maior, a infanta Elena, que asistiu a ambas. No seu xa histórico discurso de proclamación, pronunciado ante unha solemne sesión conxunta do Congreso e o Senado, o novo xefe do Estado subliñou que a Coroa debe "velar pola dignidade da institución, preservar o seu prestixio e observar unha conduta íntegra, honesta e transparente".
"Hoxe máis que nunca, os cidadáns demandan con toda razón que os principios morais e éticos inspiren –e a exemplaridade presida– a nosa vida pública", sinalou Felipe VI o día da súa proclamación, antes de continuar: "E o Rei, á cabeza do Estado, ten que ser non só un referente senón tamén un servidor desa xusta e lexítima esixencia dos cidadáns"
