O deseñador Javier Mariscal di estar arruinado e facer de 'mantero'

O debuxante recoñece que a crise levou por diante todos os seus proxectos e isto, unido a un desengano amoroso, fixo que caese nunha profunda depresión
Javier Mariscal
photo_camera Javier Mariscal

O deseñador valenciano Javier Mariscal, autor de Cobi, a mascota dos Xogos Olímpicos de Barcelona 1992, di estar sen traballo, arruinado e incluso facendo de "mantero" na rúa para ver "se a xente vén e cómprame".

Nunha entrevista coa revista literaria "Gurb", o debuxante recoñece que a crise levou por diante todos os seus proxectos. "Arruineime, non o souben facer, e ao mesmo tempo tiven un desengano amoroso e terminei no psiquiatra tomando pastillas".

A pesar diso, non esconde que agora sente máis libre que nunca para dicir o que pensa, como que "a este Goberno tan franquista que temos non lle gusta a cultura".

Javier Mariscal indica que todo empezou a irlle mal a partir do ano 2008 e recorda que no seu estudo, que era "como unha familia" de corenta persoas, tivo que facer un ere. "Entrei nunha depresión moi gorda e bo, aos poucos vas saíndo da depresión, pero claro, da depresión, non do outro, non do problema co traballo".

"Sigo estando -continúa- nunha situación precaria, precaria economicamente, con problemas de vivir o día a día. A min non me importa, sei vivir perfectamente con nada, teño amigos, podo vivir nas súas casas e non son nada consumista, pero teño fillos e iso é o que che pesa moito. Queres que aos teus fillos non lles falte de nada, queres pagarlles un colexio que estea ben e que no futuro, se queren poidan ir á universidade, ou se teñen que ir ao estranxeiro poidan ir", afirma o deseñador, que asegura que a única propiedade coa que conta é unha Vespa, que puxo a nome da súa filla, "para que non ma quiten".

Tras declarar que nunca tivo o ADN "nacionalista", criticar a Artur Mas por "trileiro" xa que é "un tramposo que xoga sempre coas cartas marcadas", e mostrarse partidario de que se faga un referendo en Cataluña, Mariscal insiste en que "estou máis contemplativo porque non hai ninguén que me chame e entón teño que contemplar as nubes porque non teño traballo".

A entrevista en Gurb termina coa aseveración do artista de que agora é un 'mantero'. "Eu abro a tenda e xa non vén ninguén, teño que ir á rúa a pór unha manta no chan para pór aí chapeus e cousas, para ver se a xente vén e cómprame. E ademais, como son ilegal, teño que ter unhas cuerdecitas atadas á manta para cando chegue a Policía tirar e hoop...salir correndo", relata.

Comentarios