O comercio de Lugo con Xapón, en xaque

 

Un grupo de empresas lucenses conseguiron conquistar nos últimos anos os padais dos xaponeses cos seus produtos gastronómicos de alta calidade. Carne, castañas, viños, peixe ou queixos elaborados na provincia consolidaban a súa presenza nos mercados e restaurantes nipóns ata que o terremoto, e o posterior tsunami, azoutaron o país o pasado once de marzo. Os responsables dos negocios exportadores loitan por manter esas relacións comerciais. Estas son algunhas experiencias.

Jesús Quintá, xerente de Alibós
"Vos xaponeses veneran a castaña. Úsana en pratos, sobremesas e mesmo non café"

 

Maikel Fernández, xerente de Queixería Prestes
"Vos restaurantes nipóns máis prestixiosos ofrecen queixos de San Simón"

 

Pedro Rodríguez, bodegueiro de Sober
"Ou importador xaponés visita cada ano a adega e reserva segundo a calidade"

 

Conchi Branco, xefa de Exportación-Pescados Rubén
''É un orgullo ter como clientes a uns excelentes consumidores de peixe''

A directora de exportacións de Peixes Rubén, Conchi Branco, confía en que as relacións da empresa con Xapón tamén se manteñan. «Hai cinco anos viaxamos ó país nunha misión comercial a través dá Cámara de Comercio e establecemos interesantes contactos. Son grandes consumidores de peixe e é un orgullo telos como clientes».

 

José Antonio Carril, coordinador de Asoporcel
''As vendas a Xapón están paradas, pero agardo que valoren a nosa calidade"

A recente entrada de carne de porco celta en Xapón está, tras o terremoto do mes pasado, «parada e á espera de novas», como explica o coordinador xeral de Asoporcel, José Antonio Carril.

 

 

 

A asociación estableceu contactos cun importador nipón na Semana Verde de Silleda do ano pasado. «Chamoulles a atención a salubridade dá carne, froito de que criamos vos porcos ó estilo do que se facía hai 500 anos, en pastos naturais e sen suministrarlles medicamentos ou calquera outro produto químico».

Tras documentarse da calidade do produto «pedindo todo tipo de información, dende fotos a informes técnicos», o empresario xaponés fixo o primeiro pedido o pasado mes de novembro. «Pediron 50 quilos de carne, sobre todo cinta de lombo, abanico, presa e secreto», recorda José Antonio, «ou que me extrañou é que insistiron en que non querían solombo».

O desastre natural en Xapón freou o incipiente negocio. No entanto, desde Asoporcel confían en que os tratos se retomen. «Agora buscarán máis que nunca produtos nutricionais e con todas as garantías sanitarias. Por iso agardamos que nos teñan en conta».

Asoporcel comercializa cada ano unhas 200 toneladas de carne. «Non queremos desatender ou mercado nacional, pero traballar cun país referente como Xapón é todo un premio ó noso traballo».

 

A empresa con base en Nois (Foz) envía ao mercado nipón colectores de peixe conxelado. «Piden, sobre todo, cabala. Pero xa interesáronse tamén polo polbo e ou dentón». Conchi aposta porque o mercado de polbo consolídese. De feito, Xapón é o principal destino de gran parte das capturas da flota galega que faena en Mauritania. «Sabemos que ó redor do 70% dese polbo é adquirido por empresas nipoas. Hai unha gran demanda así que agardamos afianzarnos».

Desde o terremoto e o tsunami apréciase un aumento nas demandas a provedores de peixe europeos. «Ante ou perigo de que a auga dous mares próximos estean contaminadas, prefiren importar ou peixe, un alimento básico e fundamental na súa dieta».

A directora de exportacións de Peixes Rubén é tamén consciente da esixencia do mercado nipón. «Eles dinche como queren que traballes. Por exemplo, aínda que aquí adoitamos preparar caixas de seis quilos de peixe, eles ó mellor esixen que lles envíes pedir en caixas de tres quilos e co peixe colocado dun xeito preestablecido».

Os viños elaborados na adega Pedro Rodríguez Pérez de Sober, baixo a denominación de orixe Ribeira Sacra, lograron conquistar os padais xaponeses fai xusto agora dous anos.

En 2008 un grupo de importadores nipóns mostraron o seu interese polos caldos da zona, pero non foi ata un ano despois cando Pedro accedeu ao mercado nipón. Todo empezou coa visita dun empresario xaponés á súa adega para coñecer o produto «de primeira man». Tras un tempo de reflexión pedido polo importador, o adegueiro viaxou a Tokio e volveu cun acordo comercial debaixo do brazo.

Desde entón remite partidas periódicas ao intermediario, que as revende a restaurantes e establecementos de Tokio. «É moi satisfactorio entrar nunha cultura tan esixente e preparada, onde triunfan vos produtos de alta gama», asegura.

O nivel de esixencia reflíctese nas visitas que os compradores fan á adega para probar os caldos da tempada. «As reservas fanas en función dá calidade que aprecian. Adoitan facer un pedido ó ano, coa cantidade que estiman que van precisar».

Recoñece, no entanto, que é «un mercado leal e comprometido». De feito, só catro días despois do terremoto, os intermediarios confirmaron a Pedro un novo pedido: máis dun centenar de caixas de viño que esta semana saíron cara ao país nipón. «Valoran que son viños frescos, afroitados e fáciles de combinar con calquera alimento», di.

Este último pedido demostra que os xaponeses teñen «un carácter especial». Así o considera Pedro tras comprobar como «despois do desastre contactamos co comprador para interesarnos polo seu estado. Logo de contarnos que estaba ben, puxo a nota de humor dicindo que confirmaba ou pedido de viños que tingamos pendente xa que, co terremoto, rompéranse moitas botellas. É incrible».

Os queixos da denominación de orixe San Simón dá Costa levan menos tempo no mercado xaponés, pero a súa presenza está a consolidarse. Polo menos facíao ata o desastre natural que arrasou o país e que obrigou xa a realizar algúns cambios nas relacións comerciais co estranxeiro. «O Consello Regulador estaba convidado este mes a unha importante feira gastronómica non Xapón, pero houbo que suspender a cita», explica o xerente de Queixería Prestes, Maikel Fernández.

Desde fai un lustro, o seu quesería envía unha media de 30 unidades de queixos San Simón ao mes a unha empresa nipoa que serve a algúns dos principais restaurantes do país. «Vos nosos queixos xa ofrécense nalgún restaurante nipón de sete estrelas. É un orgullo», recoñece. Alí son un produto gourmet. De feito, «vos queixos saen de aquí a dez dólares a unidade, e alí véndenos por 45».

Maikel confía en aumentar as exportacións a Xapón sigan crecendo «porque costounos moito acceder e é unha excelente oportunidade de negocio». Aínda que, sabe que é un momento difícil e que se trata dun mercado estrito. «Esixen calidade e unha boa presentación. Con frecuencia veñen a controlar a elaboración do produto», explica. O control é tal que «estránanse ante calquera variación na intensidade dá cor ou na textura do queixo».

Asegura tamén que o nipón é un mercado metódico e lento á hora de tomar decisións. «Desde que che coñecen ata que se deciden a adquirir ou teu produto, poden pasar tres ou catro anos».

Hai doce anos que a empresa monterrosina Alibós conseguiu colocar no mercado xaponés as súas castañas conxeladas. Desde a fábrica envían cada ano entre 40 e 100 toneladas do produto a distribuidores de Tokio e Osaka.

«As castañas son alí moi aprezadas», asegura o xerente de Alibós, Jesús Quintá, «por iso confiamos en que a situación que vive ou país non corte as relacións». O último colector enviárono en febreiro e agardan máis pedidos «cara a ou verán», como era habitual.

A castaña é un produto estrela no país nipón, onde a produción anual —ao redor de 3.000 toneladas— non alcanza a cubrir a demanda de 80.000. E é que, como explica Jesús, «veneran este froito e utilízano tanto en pratos como en sobremesas. Mesmo crearon un café co». A maior cantidade de castaña impórtana de China e Corea pero «son variedades moi diferentes á europea, catalogada como produto de alta calidade», recoñece Jesús, que ten como principais competidores a empresas francesas e italianas.

Considera que o fundamental para acceder ao mercado nipón é «ofrecer un bo produto e manter unha relación estreita cos distribuidores. Gústalles saber a quen compran e coñecer vos métodos de fabricación». De feito, empresarios xaponeses visitan periodicamente as instalacións monterrosinas para controlar o proceso de elaboración. Son, segundo o xerente, un mercado moi esixente á vez que fiel. «Analizan todo pero, unha vez que apostan por ti, é moi raro que che cambien».

Comentarios