O Atlético de Madrid proseguiu no terceiro posto cunha goleada cómoda, sen necesidade de espremerse, con rotacións na súa once, con dúas tantos do belga Yannick Carrasco e un do brasileiro Filipe Luis, con dous penaltis fallados polos locais e sen un só tiro a portería do Osasuna (3-0).
A discusión polos puntos foi insustancial. Sempre houbo unha sensación invariable. Serían do Atlético. A pregunta era o como e o cando. A resposta deuna Carrasco no minuto 29, corroborouna no primeiro minuto do segundo tempo e culminouna finalmente Filipe Luis, co seu terceiro gol en cinco choques. Non foi máis avultado porque Sirigu parou dous penaltis a Carrasco e Thomas.
Xa rumbo a Leicester, unha prioridade para o Atlético, como apuntou a aliñación. Entre os catro partidos precedentes en dez días, os que quedan despois e o transcendental duelo de Inglaterra, xa o martes, Simeone rotou no seu equipo. Á sanción de Koke uniuse o descanso de Griezmann, Gabi, Saúl e Savic, dos que só o montenegrino disputou algún minuto este sábado. Cinco cambios.
Neste momento, o Atlético é infinitamente superior ao Osasuna, un rival co descenso xa máis que asumido
Un once transformado, sobre todo de medio campo cara a adiante, con José María Giménez aí de novo, de medio centro, xunto a Thomas Partey; coa volta de Nico Gaitán á aliñación titular catro partidos despois, con Ángel Correa arriba con Fernando Torres, pero tamén un once competitivo para proseguir na terceira posición.
Neste momento, o Atlético é infinitamente superior ao Osasuna, un rival co descenso xa máis que asumido, sen recursos reais para pór nun aperto este sábado ao bloque branquivermello, que, mentres repuña forzas de homes craves no seu esquema para Leicester, gañou sen sobresaltos ao pechacancelas da liga en canto propúxollo.
E sen baleirarse en exceso, case coma se fose unha inercia propia e previsible do encontro. Ao bordo da media hora, confirmouse de súpeto. Non pasara nada antes e en tres minutos pasou moito, tres ocasións do Atlético; a terceira, unha xogada individual do belga Yannick Carrasco, foi gol, cun tiro raso axustado ao pau.
Un desborde moi ao estilo do extremo, deses nos que agarra o balón desde un costado, vaise cara ao centro, recorta cara a fóra e lanza un derechazo raso xunto ao poste, imparable para Sirigu e para o Osasuna, superado antes e logo dese tanto, sen reacción, a mercé do que propuxese o Atlético no seu ataque.
Nico Gaitán gañou protagonismo polos seus detalles e o magnífico centro, por potencia, rosca e dirección, que lle puxo na cabeza a Carrasco para o 2-0
Por aí, antes do descanso, houbo un tiro desviado de Fernando Torres, mentres Giménez era o dono do centro do campo. O uruguaio, readaptado polas circunstancias das lesións a esa posición en varios tramos deste 2017, tomou o mando desa zona ante Osasuna coma se levase aí toda a vida, con balón e sen el.
Ao seu potente e indiscutible xogo aéreo sumoulle colocación, pase longo, concentración, manexo dos ritmos, algunha arrancada adiante, como a que rematou mal por milímetros Ángel Correa, e incluso algún caneo. Moitas das calidades que se lle piden a un medio centro, cun matiz: un cartón amarelo no minuto 25.
Tamén foi protagonista Nico Gaitán. Primeiro polos seus detalles, de indubidable clase, e despois polo magnífico centro, por potencia, rosca e dirección, que lle puxo na cabeza a Carrasco para o 2-0 no primeiro minuto do segundo tempo. Un exemplo do que é o centrocampista arxentino; moitísimo máis do mostrado ata agora.
Logo deulle outro a Torres, despexado por Sirigu, que despois lle fixo outra parada ao dianteiro, nun partido completamente do Atlético, co 3-0 de Filipe Luís, con dous penaltis fallados, un por Carrasco e outro por Thomas, e con minutos para Tiago Mendes e Cerci, reaparecidos 26 e 24 encontros despois, respectivamente. O martes espera Leicester e a liga de Campións, o gran obxectivo.
