O Real Betis deu a badalada no Santiago Bernabéu ao atopar cun tanto do paraguaio Tony Sanabria o premio ás paradas de Adán, ao seu esforzo defensivo e bo gusto polo balón, e freou en seco o refacho de 73 partidos marcando do real Madrid de Zinedine Zidane, que queda a sete puntos do líder, o Barcelona.
O Real Madrid entra nunha crise de resultados sorprendente no Santiago Bernabéu. Picou por terceiro partido consecutivo nunha noite na que a volta en Liga de Cristianoo Ronaldo non axudou a mellorar a súa pegada. Ata 34 chegadas, sete a unha porta onde a figura de Antonio Adán axigantouse e ningún gol, cun castigo final que calou ao madridismo.
Ao primeiro de vez a necesidade respondida cun fútbol dominante do Real Madrid en Anoeta, encadeábase un encontro en sen xa licencia de fallo no Bernabéu tras ceder dous empates ante Valencia e Levante. O guión daqueles días repetiuse nun inicio no que pese ao ímpeto madridista, chegou un deses erros que custan caros e fanlle ir a remolque. O desaxuste defensivo de Casemiro e Ramos salvouno nesta ocasión Carvajal baixo paus cando Sanabria xa saboreaba o tanto.
O Betis con rotacións e canteiráns crecendo nun estadio grande, pasou apuros defensivos no primeiro acto, superados nas transicións Camarasa e Javi García, incapaces de frear os ataques en ondas brancos. A presión alta madridista asfixiaba a saída de balón do equipo de Quique Setién, que cometía perdidas en zonas perigosas. Salvouse con paradas de mérito de Adán.
O regreso en Liga de Cristianoo Ronaldo non axudou a mellorar a pegada do equipo branco
A un ritmo trepidante chegaban ocasións que se iniciaban cun taconazo de Cristiano que recordou a un que marcou tras córner en Vallecas. Nesta ocasión a defensa evitou o tanto. Bale buscaba o tanto de cabeza mentres lle daba continuidade ás súas aparicións. Máis activo que nunca. Con confianza recuperada co seu gol de Anoeta e maior respecto da súa afección.
O Betis tiña claro que as súas chegadas debían acabar con disparos e evitar perdidas en zona alta que provocasen espazos para contragolpes madridistas. Xutou sempre que puido. Camarasa rozou a escuadra e Keylor sacou unha manopla salvadora a Fabián, tras outro erro de concentración nun saque de banda de Carvajal onde nunca debe un lateral en fase defensiva, ao centro.
O resto foron intentos en balde dun Real Madrid lanzado. Apareceu con metros Modric para descolgarse e ter dúas opcións de marcar. A primeira tras percorrer todo o campo e ver como Adán evitaba o tanto rozando o balón. Segundos despois xutando arriba un centro de Carvajal.
Os costados do Real Madrid desequilibraban. Bale aparecía polas dúas bandas e atopaba sempre a Cristiano. O seu disparo seco mantiña esperto a Adán, que facía a parada da noite a Isco. O pase de tiralíneas de Modric atopaba a maxia do andaluz. Recorte e tiro seco ante o que voou o porteiro bético.
Na continuación o Real Madrid lanzaríase polo gol cunha desesperación que foi crecendo a base de ocasións perdoadas e perdas de tempo de Adán. O mérito grandioso dun Betis que se replegó obrigado, pero que nunca renunciou ao balón e sempre buscou tocar. En pé ante o asedio. Mellorando cos minutos as súas prestacións defensivas en canto Setién xuntou liñas.
Ninguén esperaba o fin do refacho goleador dun Real Madrid vertical que chegaba con perigo. Conectábase Isco para acelerar cara ao gol pero este non terminaba de chegar. Vía a Bale que a puña de zurda perfecta ao segundo pau onde Cristiano xutaba ás nubes con todo para marcar. Se fallaba esa o portugués podíase esperar calquera cousa.
Co Real Madrid envorcado, o Betis comezou a ver que non estaba lonxe puntuar. Levantando un muro para sacar calquera balón aéreo colgado desde as bandas. Con espazos que aproveitar que ata deixaron só a Francis ante Keylor. A falta de experiencia pesou sobre o mozo ao que se lle fixo de noite e perdoou.
Cada intento madridista foi incrementando a desesperación. Perdoaba Carvajal, Adán sacaba un disparo axustado de Kroos e o pau salváballe ante un xesto repleto de calidade de Bale para rematar de tacón. Marcelo sufría unha lesión muscular para deixar a Zidane sen laterais zurdos, con Theo lesionado. Optou polo risco con defensa de tres que no canto de dar premio acabou sendo un castigo.
Entrou Borja Mayoral de doce para ter na súa cabeza o tanto do triunfo, primeiro freouno a rápida saída de Adán nun man a man e nos últimos compases rematou con fe pero se topou coa estirada do heroe da noite. Un porteiro formado na casa branca que viu como a súa partidazo tiña a mellor recompensa. Tras anular o colexiado o primeiro aviso de Sanabria por marcar en fóra de xogo, no 94 nada puido evitar o tanto que deixa ao Real Madrid a sete puntos do Barcelona con tan só cinco xornadas disputadas. As luces de alarma acéndense nun Bernabéu que se lle atraganta ao equipo de Zidane.
