Isabel II, a monarca que acumula máis anos no trono no Reino Unido

Celebra 63 anos como raíña superando a súa tataravoa Vitoria e mantén a súa promesa: "Toda a miña vida, sexa longa ou curta, estará dedicada ao voso servizo"
La reina Isabel II, en una imagen de archivo
photo_camera La reina Isabel II, en una imagen de archivo

Isabel II supera este mércores a raíña Vitoria como a soberana británica que máis tempo estivo no trono no Reino Unido.

Nacida o 21 de abril de 1926, Isabel Alejandra María, soberana do Reino Unido e de varios países da Commonwealth (Mancomunidade Británica de Nacións), foi a filla maior do rei Jorge VI e a raíña Isabel, educada por titores e sen que a súa chegada ao mundo estivese marcada para rexer os destinos do Reino Unido.

Por entón, Isabel era terceira na liña de sucesión ao trono, logo do seu tío Eduardo e o seu pai, pero o seu futuro deu un xiro cando tiña 10 anos, despois de que Eduardo VIII abdicase para casar coa divorciada estadounidense Wallis Simpson.

En decembro de 1936, Isabel convertíase en herdeira ao trono ao asumir o seu pai, o príncipe Alberto, o reinado como Jorge VI.

Antes destes cambios, que puxeron a proba a supervivencia da monarquía británica, Isabel tivera unha infancia feliz, gozaba de pantomimas e xogaba con outras nenas da súa idade na casa grazas a un grupo creado especialmente para ela, pois o seu paso pola escola estaba descartado por aquela época.

A súa familia chamábaa Lilibet e desde pequena era amante dos cans e os cabalos e estaba moi unida á súa irmá, a princesa Margarita, catro anos máis nova ca ela.

Tras converterse en princesa herdeira, Isabel recibiu unha educación máis especializada, con especial énfase en historia e mentres o seu país entraba na II Guerra Mundial.

De adolescente participou como subalterna honoraria do Servizo Territorial Auxiliar de Mulleres e tomou clases para conducir e de reparación de vehículos durante o conflito bélico.

Xa por entón intercambiaba correspondencia co aposto príncipe Felipe de Grecia e Dinamarca, co que casaría dous anos despois da guerra, o 20 de novembro de 1947, cando o rei Jorge VI lle concedía a Felipe o título de duque de Edimburgo.

Sendo aínda princesa herdeira, Isabel tivo ao príncipe Carlos e á princesa Ana, antes de que o seu pai falecese o 6 de febreiro de 1952 e ela pasase a converterse na raíña Isabel II.

Foi durante unha visita oficial a Kenia onde Isabel recibiu a noticia e regresou inmediatamente a Londres, onde a esperaba o entón primeiro ministro, Winston Churchill, para comezar un dos reinados máis importantes e exitosos da historia.

Uns anos máis tarde nacerían dous fillos máis, os príncipes Andrés e Eduardo, mentres Isabel II e o duque de Edimburgo mantiñan unha apertada axenda de traballo e gozaban de gran popularidade.

Cunha actitude estoica ante os momentos máis difíciles, Isabel II foi testemuña de crises económicas, cambios demográficos, perda de colonias, guerras, o terrorismo do Exército Republicano Irlandés (IRA), o florecemento das letras e as artes e, tamén, de traxedias familiares, como a morte de Diana de Gales.

Isabel II tivo que lidar co divorcio de tres dos seus catro fillos —Carlos, Ana e Andrés—, aínda que foi a separación en 1992 dos príncipes de Gales, Carlos e Diana, un dos momentos máis difíciles do seu reinado, simbolizado coa súa famosa frase "annus horribilis", pronunciada a finais dese ano.

Foi tamén a morte nun accidente de tráfico en 1997 da princesa Diana a que puxo a proba o seu reinado, visto como frío e indiferente ao quedar a familia real en Escocia mentres a xente choraba e colocaba flores no palacio de Buckingham.

Pero Isabel II demostrou estar á altura dos acontecementos ao escoitar os consellos do entón primeiro ministro Tony Blair e regresar ao palacio de Buckingham, de onde saíu para falar coa xente e ler as mensaxes deixadas polos británicos.

Os seus últimos anos foron exitosos grazas á voda do príncipe Carlos e Camilla, duquesa de Cornualles, e a dos duques de Cambridge, Guillermo e Catalina.

Isabel II mantén a promesa que fixo nunha mensaxe por radio cando tiña 21 anos: "Toda a miña vida, sexa longa ou curta, estará dedicada ao voso servizo".

Comentarios