O enfado popular cerca a Duque aburado polos mozos enardecidos

O Goberno retirou a reforma que gravaba a pobres e clase media, pero as protestas continúan incendiando as rúas tras 24 mortes

Un manifestante se enfrenta a la Policía. EFE
photo_camera Un manifestante enfróntase á Policía. EFE

Colombia vive nos últimos días unha grave crise social e política, desatada por mor dunha reforma tributaria que o Goberno xa retirou, pero que acendeu a indignación popular.

As manifestacións, nas que morreron polo menos 24 persoas, segundo a Defensoríad do Pobo —unha cifra que a Fiscalía rebaixa a 11—, reflicten o hastío da xente coas políticas do presidente Iván Duque e polo desaire que, segundo os convocantes, o seu Goberno fixo ás peticións dos sindicatos en 2019.

Ao incumprimento das promesas feitas para tranquilizar aquela tormenta social os manifestantes suman unha longa lista de reclamos asociados á crise económica causada polo coronavirus, a destrución de millóns de empregos, o aumento da pobreza e o uso desproporcionado da forza pública contra a protesta social.

Iván Duque chegou á presidencia cunha consigna que en época de campaña alagou as rúas do país: "Menos impostos e máis salarios". Con todo, a clase media e os máis pobres sentiron que o proxecto de reforma fiscal presentado o pasado 15 de abril ao Congreso apertaba os seus petos en momentos de asfixia económica.

O presidente cedeu ás esixencias e optou por un novo proxecto, esta vez co consenso dos sectores económicos, políticos e sociais

Con ese reclamo unha multitude citouse o 28 de abril nas principais cidades colombianas e, tras catro días de presión social, o Goberno botou para atrás a proposta. Ademais expuxo por primeira vez un diálogo.

O proxecto, co que o Goberno aspiraba a recadar 23,4 billóns de pesos (5.200 millóns de euros), expuña a ampliación da base tributaria para incluír aos que menos gañan e gravar co Iva do 19% os servizos públicos da clase media e alta, entre outras medidas polémicas. A pobreza monetaria do país subiu ao 42,5% en 2020, un aumento de 6,8 puntos. O desemprego que superou as dúas cifras, en 2019 e 2020, o que non ocorría desde 2012.

Duque esperaba mellorar así o estado das finanzas públicas e dar continuidade aos programas sociais para os máis necesitados durante a urxencia sanitaria, pero atopou múltiples reparos en todos os partidos, incluído o seu, Centro Democrático.

O presidente cedeu ás esixencias e optou por un novo proxecto, esta vez co consenso dos sectores económicos, políticos e sociais, segundo prometeu o domingo pasado. Con todo, os primeiros achegamentos só déronse o mércores sen conversacións coa oposición e os mozos, que son os protagonistas das marchas.

Os manifestantes tamén saen ás rúas para esixir que cese a violencia contra os líderes sociais

O país viviu este xoves a segunda xornada de paro nacional acatada por miles de cidadáns, en xeral de xeito pacífico, para reclamar agora por unha reforma que non comezou o seu trámite lexislativo. Entre as esixencias están ademais unha renda básica de polo menos un salario mínimo legal mensual (200 euros), a defensa da produción nacional, subsidios ás pemes, emprego con dereitos, unha política de soberanía e seguridade alimentaria, educación gratuíta e non alternancia educativa pola pandemia.

DESMILITARIZAR. Igualmente reclaman garantías á protesta; a desmilitarización das cidades; o cesamento das masacres e castigo aos responsables, e o desmonte do Escuadrón Móbil Antidisturbios (Esmad), que intervén nas protestas e é acusado de violacións aos dereitos humanos.

Os manifestantes tamén saen ás rúas para esixir que cese a violencia contra os líderes sociais, defensores de dereitos humanos e excombatientes da antiga guerrilla das FARC, cuxos asasinatos aumentaron desde 2019.

Con todo, o Goberno sinala ás bandas criminais e ao narcotráfico como o principal combustible deses homicidios. Asegura que os cultivos ilícitos son incontrolables porque desde hai cinco anos a aspersión aérea co cuestionado herbicida glifosato está suspendida. O Executivo anunciou que renovará as aspersiones en canto poida polo que o uso dese herbicida entrou na lista de reivindicacións, especialmente en rexións con grandes extensións de coca.

A mobilización que partiu dos sindicatos tivo acollida en todas as esferas sociais.

Comentarios