A Audiencia Provincial de Lugo decidiu avanzar de fase un pouco máis rápido do que ían marcando as cuestionadas medidas que ata agora foi transmitindo o CGPJ e foi o
Nestas circunstancias, dúas novidades da 'nova realidade' chamaban a atención. A primeira, a ausencia de togas: xuíces, fiscal e avogados ían vestidos de rúa, sen os seus habituais uniformes negros, dos que unha instrución do CGPJ os liberou ao principio da pandemia (hai que ter en conta que moitas veces as togas eran compartidas, sobre todo no caso dos avogados e procuradores).
Non menos rechamante era a imaxe dos sete acusados sentados ante o tribunal co rostro cuberto por máscaras. Enfronte, só as levaban un dos xuíces e un avogado, aínda que todo fai pensar que o interese dos imputados por manterse enmascarados estaba máis relacionado con ocultarse das cámaras da prensa que do coronavirus, a xulgar polos sorrisos ao descuberto e a festa que montaron fóra cos familiares que os estaban esperando cando saíron coas súas condenas reducidas.
Na sala, os habituais bancos corridos nos que ben cabían medio centenar de persoas foran substituídos por cadeiras individuais separadas por dous metros, dez en total. Os familiares nin sequera puideron acceder ao hall da Audiencia.
O principal motivo da rebaixa de penas foi que se lles recoñeceu a atenuante de dilacións indebidas: o xulgado de instrución 1 de Lugo tivo o seu caso parado máis de dous anos.