Xenerosa, xovial e comprometida cos dereitos das mulleres

"Era moi boa xente e levaba ben con todo o mundo. O que lle pasou é un auténtico sinsentido», comentan os seus achegados"
Cristina Cabo, leyendo el manifiesto de la marcha del 8-M en Lugo en 2021. SEBAS SENANDE
photo_camera Cristina Cabo, leyendo el manifiesto de la marcha del 8-M en Lugo en 2021. SEBAS SENANDE

Poucos puidérona ver seria ou enfadada, xa que Cristina Cabo Buján<> malgastaba entusiasmo e alegría a cada paso que daba. Así a recordaban este luns os seus familiares e amigos, atónitos ante un suceso que lle borrou para sempre o sorriso. "Era a persoa máis risueña e máis boa que pode existir. Non hai dereito a isto. Non hai explicación e non hai consolo", comentaban.

Cristina —que traballara hai anos nun comercio de roupa en Santo— Domingo empezou como empregada na tenda de produtos ecolóxicos A Despensa do Avó Francisco, na Rúa Mallorca, pero o negocio cativouna por completo e hai anos asumiu en solitario a súa xestión. "Era unha moza moi amable e moi traballadora. Sempre atendía a todo o mundo moi contenta e interesábase moito pola xente. Quen lle fixo isto ten que pagalo moi caro. Non hai xustificación posible", comentaban apenados os seus clientes.

Comprometida

Ademais de ser unha férrea defensora da alimentación sostible, Cristina Cabo era coñecida polo seu apoio público a outras causas, como os dereitos das mulleres ou a liberdade sexual das persoas. De feito, era membro da Plataforma Feminista de Lugo e foi a encargada de ler parte do manifesto desta organización durante a celebración do Día Internacional da Muller, o 8-M, o pasado ano 2021. As súas compañeiras da plataforma choraban este luns a súa perda e dedicábanlle unhas sentidas palabras a través das redes sociais: "Feminista comprometida, amiga entreñable, boa xente e xenerosa, defensora do consumo alimentario sostible, ecoloxista e pacifista, arrincáronche salváxemente a vida e nós quedamos orfas de ti, cun baleiro tan inmenso que nos queima por dentro e nos afoga... Xamáis che esqueceremos".

O baleirou que deixou Cristina resulta máis intenso se cabe no seo da súa familia. "Ten catro irmáns; dúas mozas e dous mozos, e están totalmente esnaquizados. Aínda non llo poden crer. Son cousas que pensas que nunca che van a tocar a ti, pero ninguén está libre ser vítima dunha animalada deste tipo", sinalaba un achegado. As persoas que coñecían a Cristina Cabo recordaban este luns multitude de momentos ao seu lado; todos eles co seu sorriso de fondo.

"Eu coñecíaa desde que eramos nenos. Pasabamos as tardes en cuadrilla, patinando polo centro. Sempre foi encantadora e levaba ben con todo o mundo. O que lle pasou é un auténtico sinsentido", afirmaba un amigo. Os seus colegas rememoraban tamén a afección desta lucense por ver mundo e empapaparse doutras culturas. "Sempre foi unha moza con moitísimas inquietudes. Cando eramos máis novos gustábanos escaparnos os fins de semana á costa de Lugo. Íbamos moito a San Cibrao. Falabamos moito de viaxar e faciamos unha chea de plans".

Todos os proxectos de Cristina Cabo —solteira e sen fillos— truncáronse o pasado domingo da forma máis tráxica posible, deixando desolación e rabia entre os seus coñecidos e en toda a sociedade lucense.