O TSXG considera "esaxerado" indemnizar a un paciente con 332.000 euros polas consecuencias que tivo para a súa enfermidade o atraso dun ano nunha proba médica. A Sala recoñece que o atraso impediu diagnosticar antes a súa doenza -denominada síndrome de Cobb, unha enfermidade rara, dexenerativa e incurable da que só hai descritos 50 casos no mundo- e polo tanto atrasouse o seu tratamento.
O tribunal considera probado que se se practicou a proba no momento oportuno, o diagnóstico adiantouse, "e con iso tamén o emprego dos medios terapéuticos e asistenciais necesarios, senón para curar o paciente, dada a natureza da súa enfermidade, si polo menos para amortecer os seus efectos e en lentecer a progresión da súa doenza e a súa desfavorable evolución".
Aínda así, explica que na evolución da enfermidade influíron factores congénitos, non só o tratamento, polo que considera "esaxerada" a indemnización que lle concedeu o xulgado do Contencioso-Administrativo número 1 de Lugo no ano 2010 e a rebaixa a 175.000 euros.
ESPERA. Segundo explica o fallo, no ano 1998, o mozo comezou a padecer os síntomas dunha estraña enfermidade, aínda que non foi ata setembro de 2006 cando nun hospital lucense realizáronlle unha resonancia magnética na que lle detectaron lesións "claramente alarmantes", polo que o especialista ordenou que se lle realizase unha angiografía de forma urxente.
Con todo, o Sergas púxoo en lista de espera e non se lle practicou esa proba ata o 4 de outubro de 2007, cando tiña 30 anos. O resultado foi tan determinante que cinco días despois foi operado de urxencia.
En principio, a demanda expuña que a indemnización debería contemplarse desde 1998, cando non se lle detectou a enfermidade, e solicitaba 826.713 euros.
Con todo, tras escoitar aos diferentes especialistas que testificaron no xuízo, o xuíz do Contencioso chegou á conclusión de que naquel momento tan temperán e sendo unha enfermidade tan rara, era moi difícil o diagnóstico. Ademais, unha vez que foi realizada a angiografía en 2007 e diagnosticado a síndrome de Cobb, o tratamento foi sempre o "correcto".
O maxistrado rexeitou con todo a argumentación do Sergas, que alegaba que dado o carácter dexenerativo da enfermidade e a ausencia dunha cura definitiva, ese ano de atraso na proba non fora decisivo porque os efectos serían os mesmos. O xuíz do Contencioso xa apreciaba o informe presentado polo perito do demandante, no sentido de que "de haberse intervido con maior prema, as posibilidades de éxito no tratamento serían maiores e a súa calidade de vida fose mellor".
NEGLIXENCIA. A sentenza do TSXG insiste en que non se aprecia infracción da lex artis en ningunha das actuacións clínicas asistenciais prestadas ao paciente, pero si, en cambio, unha perda de oportunidade de haberse podido obter un resultado máis favorable". A sala explica que, aínda que non houbese neglixencia, "na perda de oportunidade hai unha certa perda dunha alternativa de tratamento, perda que se asemella en certo xeito ao dano moral e que é o concepto indemnizable".
Deste xeito, o TSXG apoia o argumento do xulgado Contencioso-Administrativo número 1 de Lugo, pero rebaixa a contía da indemnización case á metade, pasando de 332.000 euros a 175.000.
