Está convencida de que no seu outra vida foi india. E algo diso debeu de quedar nela dado que esta avogada lucense leva case dúas décadas pasando varias tempadas ao ano neste país asiático e alternando media vida en Lugo con outra media vida entre Jaipur e Calcuta, que comparte con nenos e nais sen caste. é dicir, os parias ou intocables, aos que ninguén axuda nese país.
Antes de dedicarse en corpo e alma á India, Teresa Vila Paz era unha seareira das viaxes e do descubrimento doutras culturas. Con todo, foi descubrir este país asiático e deixar de viaxar a outras partes para repetir, ano tras ano, pasando longas tempadas, neste país do sur de Asia. "Cando cheguei alí e vin as necesidades que hai, xa non puiden deixar de ir. A min recórdame a Galicia rural de fai 50 anos, coa honradez da xente que non ten nada, coa súa gratitude, coa súa escala de valores tan distinta á nosa. Entre os mozos, alí non ves a bobada da adolescencia de aquí, nin as hormonas. O que ves neles é toda implicación e moitas ganas de aprender. E a xente, aínda que ao principio veche remisa por ser branca, se lle dás tempo para que te coñeza, logo gáñalas para sempre", comenta Teresa Vila.
A Escola Shantidi-India quere pór en marcha un colexio para orfos onde se dea español, inglés e informática
Esta lucense iniciouse no voluntariado xa aos 17 anos, nunha asociación de deportistas de Madrid, onde estudaba. Con todo, non sería ata pasados os 30 cando fixo a súa primeira viaxe á India coa idea de botar unha man á poboación máis marxinada dese país. "Contactei cunha empresa que organizaba viaxes para facer voluntariado e tiven a oportunidade de irme un mes á India para traballar con nenos. Alí, estiven primeiro cunha familia de Jaipur, vivindo con eles, mentres que me preparaba para ir ao campo de batalla, no medio da nada. Esa familia pasou a ser parte da miña familia e, desde entón, fun varias veces máis como voluntaria, como turista e a dúas vodas", explica Teresa.
Para poder pagarse as súas estancias e viaxes na India, Teresa retorna a Lugo e traballa en notarías seis meses. En canto reúne o diñeiro necesario, regresa á India. "Así foi a miña vida estes anos pero agora acabamos de fundar, eu e oito persoas máis, todas de Lugo, a ONG Escola Shantidi-India para poder dar continuidade aos nosos proxectos", di.
Organizou un curso de costura para mulleres e mozas e outro de electricista, para mozos, co fin de darlles unha saída laboral
Na India, Teresa Vila traballou con mulleres e nenos pola súa propia conta e tamén coa fundación Vicente Ferrer e, puntualmente, con algunha ONG indias.
"Para as mulleres e as mozas, conseguimos varias máquinas de coser coas que pretendemos que aprendan a facerse a súa propia roupa e a gañarse o seu diñeiro. Fixemos tamén un curso de electricista para mozos. Cos nenos, levamos a cabo un programa de nutrición, que queremos manter sen a ONG indias por medio, e agora pensamos crear unha escola para orfos preto de Bangalore, onde se ensine español, inglés e informática", afirma a promotora de Escola Shantidi-India.
