Estar encerrado en casa está a supor tamén un cambio nos nosos hábitos diarios. Un deles é que, de súpeto, os balcóns comezaron a cobrar vida e empezan a ser considerados como o espazo que conéctanos co exterior e cos demais.
Javier Trigo Cruzado cambiou estes días de confinamento a súa actividade habitual de visitador médico —á que se dedica desde hai anos e aínda segue desempeñando en teletrabajo desde casa— por unha afección descoñecida para moitos e que o devolveu aos seus anos novos.
Desde o balcón da súa casa, na urbanización Castro Gil, Javi tomou a iniciativa estes días de recuperar a súa mesa de mesturas e os seus altofalantes e sacalos ao exterior para ofrecer sesións vermú os fins de semana aos seus veciños. Con iso, non conseguiu só subir o ánimo á veciñanza senón que tamén logrou viaxar aos seus anos máis novos cando foi disc jockey do pub A Rúa, un dos locais de moda da rúa Mariña Española, na década dos 80.
“Con 16 anos, picaba no pub A Rúa, traballo que compaxinaba co de mensaxeiro. Alí estiven tres anos, antes de irme ao mili. Desde aquela, nunca máis volvín picar en ningún local, pero me gustaba moito e incluso me chegaron a ofrecer irme á discoteca Pachá, pero non fixera o servizo militar e tiven que rexeitar a oferta”, explica Javi Trigo.
Ao volver do mili, Javi fíxose visitador pero o espírito de disc jockey aínda o leva dentro.
“Para min, isto é un hobby. Non sei de onde me veu esta afección por picar discos. Quizais das sesións de tarde que había, a mediados dos 80, na discoteca Iguazú, do auxe que tiña a música nesa década... Despois viría xa outro tipo de música, coñecida como “bakalao”, nos 90. Isto tráeme moito recordos de todos aqueles anos”, di.
Desde entón e ata agora, os bártulos de disc jockey quedaron aparcados nun recuncho da casa de Javier e só sacounos cando algún amigo lle pediu animar algunha festa privada.
“Á profesión non volvín nunca máis pero agora petisco para min, en casa, e tamén cando algún colega casa ou ten algunha festa. Hai pouco, piquei para compañeiros cos que xogo ao paddle e tamén cando, en 2017, a cafetería Cancún fixo unha festa polos seus vinte e cinco anos. Como amizade, soamente”, conclúe.
Javier Trigo, visitador médico, recuperou o seu pasado como disc jockey picando, desde a súa casa, para todos os seus veciños
As horas en casa que trouxo consigo o confinamento resucitou a afección por picar de Javi Trigo e, aproveitando os aplausos das oito da tarde, un dos días puxo para toda a veciñanza a canción do Dúo Dinámico que se converteu en himno esta corentena, Resistiré. Aí empezou o que se convertería xa nun costume establecido.
“á xente gustoulle e, en vista do éxito, propuxen aos veciños a través dun grupo de Whatsapp facer unha sesión vermú desde o meu balcón para toda a urbanización o Día do Pai, para animar algo o cotarro xa que, encima, suspendéronse as festas das Gándaras. A idea tivo moita aceptación e os veciños pedíronme que o repetise outro día máis. E así empezou todo ata quedar fixado os fins de semana. A idea é que, con estas pequenas cousas, fágase todo un pouco máis levadío sen máis”, afirma.
