Encarnación González Alonso sacou este luns, aos seus 94 anos, as súas mellores galas do armario para realizar un traballo que nunca fixera no seu medio século de vida laboral á fronte da antiga Casa Tato, en Sanfiz, unha taberna das de antes que unía bar e ultramarinos nun único negocio.
Ela —xunto a outro compañeiro da residencia da terceira idade das Gándaras, Manuel Fernández Fernández— foron os encargados de abrir unha serie de entrevistas a unha decena de personaxes lucenses, que serán gravadas en vídeo nunha sala da residencia habilitada a modo dun pequeno estudio de televisión. Polo tanto, Encarnación e Manuel exerceron por un día de xornalistas entrevistando á presidenta do Grupo El Progreso, Blanca García Montenegro, a primeira personalidade en participar nesta iniciativa, levada a cabo polo departamento de Animación Sociocultural.
"É bastante traballoso isto de ser xornalista. É complicado facer entrevistas", manifestaba este luns, ao final do encontro, Manuel Fernández, un fonsagradino de 89 anos que se dedicou, na súa vida laboral, a dar servizos de comedor e aloxamento a obreiros en distintos puntos da provincia.
"Eu era o encargado do comedor e o cociñeiro. Dabamos para comer aos obreiros pero tamén alugabamos unha casa e instalabamos liteiras para eles. Durante anos, levantábame todos os días ás cinco da mañá, menos os domingos", resume Manuel.
Blanca García Montenegro afirmou que é "un orgullo" que a chamaran para participar nesta orixinal iniciativa
Nada que ver tampouco co papel que fixo este luns, expoñéndolle varias cuestións a Blanca García Montenegro. "Non estaba nervioso pero si que é complicado. Polo demais, o que dixo estivo moi ben falado. Foi unha marabilla o que falou de todo", afirmou.
Encarnación xogou o papel á inversa. Pasou de estar 35 anos vendendo El Progreso na súa taberna e ser unha fiel lectora a exercer de xornalista e entrevistar a presidenta do xornal. Para iso, non dubidou en coidar todo tipo de detalles empezando pola súa imaxe. "Gústame andar sempre curiosa e hoxe non ía ser menos", afirmaba.
Esta residente das Gándaras levou de Blanca García Montenegro, no trato próximo, a imaxe dunha muller moi sinxela. "Véxoa moi "sinxela", expresiva, guapa... Véxoa do mellor. É encantadora", resumía.
Polo demais, Blanca García Montenegro afirmou sentirse como en casa acompañada de Encarnación e de Manuel, que lle expuxeron preguntas como, por exemplo, que é o máis complicado do seu traballo diario, ao que a presidenta de El Progreso respondeu: "Complicado é todo e non é nada. Hai que tratar de solucionar os problemas e tirar para diante. A El Progreso o único que lle preocupa é Lugo e a súa xente. E, para min, foi un orgullo vir aquí e estar convosco".
