A Xunta de Galicia declarou aos seus fillos de 11 e 15 anos en desamparo alegando que os menores "están inmersos nun contexto familiar de tensión crónica que limita o seu benestar e o seu desenvolvemento". A administración asumiu a tutela dos menores e deulle de prazo ata o pasado día 12 para entregalos, pero este pai lucense negouse a levalos ao centro que lle indicaron e asegura que non pensa separarse dos nenos.
"Os meus fillos dixéronlle aos técnicos que queren estar comigo e ninguén lles fai caso. Crieinos eu só desde que a súa nai marchouse cando o pequeno tiña 8 meses; o mediano, tres anos, e a maior, cinco. Nunca lles faltou nada, sobre todo agarimo. Eu traballo todo o que podo para eles. Van a clase, a actividades, ao médico. Poida que saquen malas notas, pero, ¿quítanme aos nenos por iso? é surrealista", lamenta.
Este pai -que ten outra filla de 16 anos que xa está emancipada- explica que os nenos viven "con pánico" o momento da separación. "Choran abrazados a min e non penso separarme deles. Antes morro. Dáme igual o que me pase. Farei unha folga de fame, encadeareime, ou o que faga falta. Só quero que un xuíz escoite aos meus fillos e deteña este sinsentido", di.
Tiña que levar aos nenos o pasado día 12 e non o fixo. "Choran abrazados a min e non me penso separar deles. Antes morro", afirma
A Xunta explica na súa resolución que en xuño de 2009 abriuse un expediente de protección dos menores despois de que a traballadora social do centro de saúde Illas Canarias informase de que o pai presentaba "unha tensión elevada", polo que se derivou aos proxenitores aos servizos sociais do Concello e ao programa de integración familiar (EIF) da Fundación Meniños.
En xuño de 2011, o xulgado de Primeira Instancia 2 de Lugo atribuíulle a Manuel a custodia dos menores e no mes de outubro o EIF concluíu que o pai lles ofrecía aos menores "un contexto de protección", polo que se arquivou o expediente. En 2016, reabriuse con respecto á filla maior, que tiña 14 anos, xa que o propio pai pediu axuda na Xunta porque a adolescente "non cumpría as normas de convivencia e saía polas noites". Nese momento, a nena decidiu irse coa nai e díxolle aos servizos sociais que o seu pai empregaba "castigos físicos" cos seus irmáns, aínda que posteriormente desmentiuno e aclarou que foi "un acto de rebeldía" cara ao seu pai.
Aínda así, por mor das declaracións da menor, en marzo de 2017 reabriuse o expediente de protección con respecto aos seus dous irmáns, "tendo en conta que o proxenitor atopábase desbordado". Posteriormente, os centros escolares (colexio e instituto) nos que estudaban os nenos explicaron que ambos tiñan "un desfasamento curricular notable" e que o maior tiña ademais varios expedientes abertos por alteración da orde e da convivencia.
"Poida que eu necesite axuda, pero os meus fillos non están desamparados"
Os técnicos do EIF volveron intervir e concluíron que o pai se atopaba "inestable" a nivel emocional e "non aceptaba as súas limitacións para manter unha organización familiar", polo que Política Social declarou aos menores en situación de desamparo e asumiu a súa tutela.
A Xunta recoñece que, o pasado 18 de setembro, os técnicos falaron cos dous nenos e explicáronlles que poderían ingresar nun centro, pero os menores dixeron que querían seguir vivindo co seu pai e que, antes de ir a un centro, preferían intentar residir coa súa nai, coa que xa pasaron algunha tempada. Con todo, durante os últimos anos, a muller non acudiu ás entrevistas na Xunta, foi condenada por abandono de familia e "non consta que solicitase a garda e custodia dos nenos".
"Poida que eu necesite axuda, pero os meus fillos non están desamparados. Comen, están aseados, levan unha vida ordenada e son nenos queridos e atendidos. O maior non quixo estudar, pero agora fai un módulo de cociña e está encantado", di. Este pai solicitou o luns ao xulgado que adopte medidas cautelares urxentes para paralizar a execución da resolución de desamparo.
