A situación insostible polos continuos peches e reducións de aforamentos e horarios que está a sufrir a hostalería desde mediados do mes de marzo do ano pasado ha abocado a presentar concurso de acredores a este restaurante, fundado fai 45 anos pola familia García Fernández.
Este establecemento, situado na céntrica Rúa dá Cruz de Lugo, leva sen actividade desde o pasado 7 de xaneiro, dúas semanas antes de que a administración autonómica acordase un novo peche da hostalería, salvo para servir comida a domicilio ou para recollela en local.
SERVIZOS. Ademais do céntrico establecemento aberto a mediados dos anos 70, esta empresa familiar, que vai pola segunda xeración, conta cun servizo de cátering e organiza eventos no Pazo da Trave, en Viveiro, e na Leira San Antonio, en Mondoñedo.
Mesón de Alberto, que a finais de 2019 era distinguido pola súa dilatada traxectoria co Premio Nacional de Hostalería, na categoría de empresa hostaleira, conta tamén, entre outros recoñecementos, co Nacional de Gastronomía; a Medalla ao Mérito Turístico ou a Medalla de Prata de Galicia.
A familia García Fernández preferiu non facer o xoves declaracións sobre os plans de futuro que ten para o seu restaurante da Rúa dá Cruz e para os outros servizos que presta.
O do Mesón de Alberto é un exemplo do aluvión de concursos de acredores, moitos deles no sector da hostalería, que se augura que se rexistrará como consecuencia da prolongada crise económica desatada pola pandemia.
ESTADÍSTICAS. Aínda que ata o próximo 14 de marzo, con posibilidades de que se prorrogue, existe unha moratoria do Goberno central para que as empresas insolventes non teñan o deber de solicitar concurso de acredores, nas dúas semanas que van de febreiro o xulgado mercantil de Lugo xa leva declarados outros sete procedementos deste tipo, ademais do Mesón de Alberto. En todo o mes de xaneiro só anunciou tres.
Ao longo de todo o exercicio do 2020 esta instancia xudicial declaraba 46 concursos de acredores, unha cifra similar ou lixeiramente inferior á de exercicios anteriores. A maioría, excepto o dunha promotora inmobiliaria, eran por pequenos montantes económicos.