Os aloxamentos en casas causan efecto no sector hostaleiro lucense

O aluguer de apartamentos e habitacións en domicilios resta afluencia a hoteis e pensións, que denuncian "competencia desleal". Os empresarios notan a perda de clientes de forma clara en acontecementos especiais, como partidos ou festexos
Búsqueda de alojamientos en internet
photo_camera Búsqueda de alojamientos en internet

As empresas hostaleiras da cidade son conscientes desde hai tempo de que parte dos seus clientes escápanselles a aloxamentos en casas de particulares. "Nótase con claridade no Arde Lucus ou en acontecementos especiais, como o fin de semana pasado co partido do Spórting", explica Jacobo García-Bobadilla Prósper, secretario da Asociación de Hostalería da Provincia de Lugo, que asegura que no sector hostaleiro teñen o seu propio Uber, en referencia á plataforma que conecta a condutores e viaxeiros e que puxo o sector do taxi en pé de guerra ata conseguir que se prohibise en España, aínda que a compañía segue operando no país.

García-Bobadilla resúmeo así: "Podes compartir coche, pero cando hai que pór diñeiro polo medio e contratar xa se converte nun taxista e é competencia desleal", indica. Coa mesma contundencia refírese ao aluguer de aloxamentos privados: "É competencia desleal, nós só recoñecemos o que está aceptado por Turismo", explica. Estes particulares, indica, que ofrecen habitacións ou casas sen darse de alta "non pagan impostos, non están rexistrados e non contribúen ao sistema".

O aluguer de casas particulares, xa sexa completas ou por habitacións, a turistas non é novo. Nas zonas de costa é unha actividade moi estendida e no Camiño de Santiago tamén florecen os anuncios dirixidos a peregrinos á marxe dos establecementos de hospedaxe recoñecidos.

Con todo, igual que sucede noutros sectores, internet deu un impulso enorme a este sector. Portais como o de Airbnb son un catálogo inmenso de aloxamentos en casas particulares, xa sexa por habitacións ou completas, en calquera parte do mundo. E Lugo tampouco se quedou atrás. Airbnb recolle a oferta de máis dunha trintena de aloxamentos na provincia, aínda que non todos son de particulares, pois algúns hoteis e casas rurais intentaron buscar o lado positivo a esta plataforma e convertérona nunha vía máis de captación de clientes.

Para Jacobo García-Bobadilla, un exemplo claro da competencia dos domicilios privados é o campionato de billar que se celebrou na cidade varios anos. "O primeiro ano todo o mundo aloxábase en hoteis, pero a partir do segundo ano alugaban pisos ou apartamentos. Viuse claramente porque nos restou moita afluencia". En acontecementos así os hostaleiros ven que a cidade se enche de visitantes, pero poucos pasan polos seus establecementos.

García-Prosper matiza que controlar este tipo de competencia é moi difícil se non hai unha denuncia polo medio, aínda que se delate a través de anuncios no mobiliario urbano e, cada vez máis, en internet.

Legalidade. O sector traballa coa administración na modificación da normativa autonómica que regula os aloxamentos turísticos, da que xa existe un borrador. Segundo fontes do Servizo Provincial de Turismo, incluiranse na norma os apartamentos e vivendas turísticas que na actualidade atópanse nunha "situación alegal". A norma non fai alusión a habitacións alugadas na vivenda do propietario, senón a inmobles na súa totalidade. No texto, defínense como vivendas de uso turístico que se alugan a terceiras persoas de forma reiterada a cambio dunha contraprestación económica. Para encaixar nesta definición, a cesión de uso ha de ser menor de 30 días consecutivos e a lei obrigaralles a cumprir certos requisitos e servizos mínimos.

As habitacións en casas de particulares, con todo, quedan fóra desta actualización. Réxense, indica esta funcionaria, pola Lei de Arrendamentos Urbanos, igual que o aluguer dun piso para vivenda habitual.

Portais como Airbnb, que se define como "unha plataforma online que conecta aos viaxeiros coas persoas que queren compartir os seus fogares", nútrese fundamentalmente do aluguer de habitacións por días. Airbnb cobra unha porcentaxe de todas as reservas confirmadas en concepto de uso da plataforma. En concreto, asegura o departamento de comunicación da empresa, carga un 3% ao anfitrión e entre un 6 e un 12% aos viaxeiros. A porcentaxe neste caso é variable porque descende a medida que se alarga a reserva.

Os anfitrións "fixan o prezo e están obrigados a seguir as leis locais, incluíndo as leis fiscais aplicables", indican os portavoces da empresa.

"Os anfitrións Airbnb son xente normal, que comparten os seus fogares e utilizan o diñeiro que gañan para facer fronte aos seus gastos. Máis da metade dos anfitrións utilizan o diñeiro que obteñen polo aloxamento para pagar os gastos da súa propia vivenda", matizan. E antes de utilizar esta plataforma para anunciar o seu espazo, "comprométense a cumprir coas normativas locais, incluídas as relativas a impostos".

Airbnb asegura que moitos dos anfitrións "obteñen unha cantidade inferior á cantidade exenta de impostos", aínda que non matiza cal é esa. No entanto, asegura que o portal de internet sempre lles entrega o seu historial de transaccións automaticamente. "Todos poden consultar e imprimir o seu historial de transaccións en calquera momento", apunta.

Non aclara, con todo, se os anfitrións, ademais de cumprir coa declaración de ingresos ante a facenda pública, deben tamén darse de alta como autónomos por estar a desenvolver unha actividade económica, especialmente se prestan o servizo con frecuencia.

LUGO. Francisco e Sasha chegaron esta mesma semana a Lugo. Empezaron a súa viaxe en San Francisco (California), hai oito meses, e aínda queren seguir outros catro. E en todo este tempo non pisaron un só hotel nin pensan facelo. Na primeira etapa, que os levou polo continente americano ata Panamá, utilizaron un coche que eles mesmos reformaran para poder durmir. Logo deron o salto a Europa e a través de Airbnb alugaron un apartamento completo en Lisboa para tres semanas, e unha habitación en casa de Inés, no arrabalde de Lugo.

Os tres coñécense desde hai apenas unhas horas, pero parecen amigos de toda a vida. eles móvense pola súa casa con toda confianza e ela segue coa súa día a día coma se nada pasase. Deulles tempo de falar, intercambiar pareceres e incluso de facer comidas comúns con pratos propios de cada país. Unha experiencia enriquecedora para as dúas partes que nunca se deu nun hotel. "O único problema é que me deito supertarde", di Inés de broma. Por suxestión da súa anfitrioa farán o Camiño de Santiago, algo que nin se expuxeron ata coñecela. E ela prestaralles os sacos de durmir.

Tanto Sasha como Francisco traballaban en Facebook, pero o deixaron para montar o seu propio negocio en México e como cren que este proxecto non lles permitirá collerse vacacións en moito tempo decidiron gozalas antes. Usan Airbnb desde hai aproximadamente seis anos, incluso para os seus desprazamentos profesionais. Sasha recoñece que só en viaxes de negocios expúñase ir a hoteis, porque nese caso o aloxamento era un trámite, pero nesta viaxe nin llo expoñen. "Non te sentes parte do lugar onde estás", coinciden.

Con inquilino ou sen el, sempre buscan casas onde a xente viva realmente, porque en Airbnb tamén hai empresas que anuncian os seus apartamentos turísticos, pero non é iso o que buscan. "Fáltanlles libros, por exemplo", referíndose en realidade a todos os elementos que delatan vida. "Aínda que non sexan as nosas cousas fannos sentir como en casa, sente habitado", explican.

O Nadal pillounos en México, e alí mesmo alugaron dúas casas completas para facer un encontro coas familias dos dous. "Sería moi complicado e moi caro facer iso nun hotel", recoñecen, e non permitiría do mesmo xeito a vida familiar. Francisco tamén realizou unha ruta por Europa coa súa familia hai dous anos e utilizaron o mesmo método. Aloxáronse no piso dunha parella de Madrid. "O meu papá ía todos os días a almorzar ao mesmo sitio e platicaba cos xubilados. Faiche sentir que vives aí", di.

Para eles a convivencia co anfitrión é un plus porque se poden aprender cousas que sería moi difícil sen a axuda dun guía local", din. Ata agora nunca se sentiron defraudados: "Temos intuición para os anfitrións. As fotos axudan moito para ver se o lugar está habitado verdadeiramente e as reseñas doutros usuarios e a comunicación co anfitrión achegan moita información".

INICIOS. Sasha e Francisco son a terceira visita que recibe Inés desde que puxo o seu piso en Airbnb o pasado mes de abril. Asegura que cando deu o paso pensou que ninguén querería vir a Lugo, pero en cuestión de horas xa tiña ao primeiro interesado. E xa ten outras catro visitas en lista, dúas delas de estranxeiros. "Atópasche a xente moi interesante, que ten moitas cousas que ensinarche", di. ela mesma é usuaria cando viaxa e en ningún caso ten medo nin desconfía: "Queda todo rexistrado e penso que alguén que queira facer dano non se rexistra e dá os seus datos". Ademais, ten intención de declarar a Facenda estes ingresos.

Francisco e Sasha aseguran que en Estados Unidos as páxinas para compartir servizos están moito máis estendidas. Igual que sucede agora en España, Airbnb puxo patas para arriba o sector hostaleiro e chegouse a solucións diferentes en distintas partes do país. En Nova York, por exemplo, puxéronse multas por alugar habitacións e declarouse ilegal alugar un apartamento por menos de trinta días, mentres que en San Francisco regulouse esta actividade: só permítese alugar habitacións do domicilio habitual se se é propietario e durante un máximo de días ao ano. Ademais, han de estar rexistrados e pagar impostos. Pero a polémica segue.

Comentarios