Os empregados de Nupel alegan que só facían o que lles mandaba o empresario

Os acusados do Igape culpan de todo a Dorribo e aos seus asesores

Cren, como o fiscal, que o empresario simulou un proxecto para quedar con 2,5 millóns ► Os tres altos cargos procesados din que actuaron con rigor e que foron enganados
Antiguas naves de Laboratorios Nupel, en O Ceao
photo_camera Antiguas naves de Laboratorios Nupel, en O Ceao

O xuízo oral do caso Campeón non parece que vaia ser unha loita entre a Fiscalía e as acusacións particulares e os trece procesados. Entre outras cousas, porque os escritos de defensa presentados por estes deixan entrever que non se comportarán como un bloque en busca dunha sentenza absolutoria xeral, senón que haberá unha guerra aberta para que sexan os outros os que carguen coas culpas.

A mellor proba pódese ler nos escritos presentados polos avogados defensores dos tres altos cargos do Igape que serán xulgados, Joaquín Varela de Limia, Cristina Quintela e Carlos Silva. Os tres están acusados de colaborar con Jorge Dorribo para que este cobrase de xeito fraudulento un crédito de 2,5 millóns de euros procedentes de fondos europeos, para o que se valeu de facturas e certificacións falsas.

Lonxe de defender que non houbo ilegalidade algunha nos feitos, as defensas dos altos cargos do Igape parecen asumir as teses da Fiscalía de que Jorge Dorribo, o seu socio en Nupel, un empresario amigo e os donos da asesoría que lle orientaron na tramitación do crédito urdiron un plan para simular un proxecto de investimento e enganar ao Igape.

Os altos cargos do Igape procesados aseguran que os seus controis foron máis aló do establecido, pero que Dorribo enganounos

Á vez que cargan contra eles, defenden que na súa actuación non só non houbo nada delituoso, senón que os controis que impuxeron para liberar os 2,5 millóns de euros cara ás contas de Dorribo foron moito máis estritos do que lles marcaba a propia normativa, xa que diversas irregularidades que detectaron na tramitación do expediente fixéronlles extremar a atención.

A pesar de todo, o diñeiro público chegou a mans do dono de Nupel e desapareceu ao instante. Respecto diso, os directivos do Igape, organismo encargado de xestionar eses fondos europeos de investimento, sitúanse como unhas vítimas máis do engano, incapaces de detectar a falsidade dunhas facturas, os movementos bancarios ficticios ou a propia existencia dunhas máquinas que aceptaron como aval e que multiplicaban milagrosamente o seu prezo con cada papel que se cruzaban.

Ademais, Varela de Limia, Quintana e Silva recordan nos seus escritos de defensa que todo o expediente foi analizado antes da súa aprobación polos técnicos do Igape, que tampouco detectaron nada. Algúns deles chegaron a estar imputados nesta operación e os acusados piden que sexan citados a declarar na vista oral como testemuñas.

Doutra banda, tampouco se prevé un bloque sólido entre Dorribo, o seu socio e os responsables da consultora que lle asesorou no proceso. Máis ben ao contrario, parece que estes dous últimos tamén se inclinarán por defender o seu traballo e apuntar a Dorribo como autor da fraude. Incluso presentaron avultadas facturas impagadas de Nupel polos seus servizos, como outras vítimas máis.

Comentarios