O xuíz denégalle a incapacidade permanente a unha lucense con perda de memoria

"Os médicos non dan crédito", asegura o marido da reclamante, que debe atendela constantemente debido ademais aos seus problemas de columna e deterioración cognitiva

 

José Manuel y María José. VICTORIA RODRÍGUEZ
photo_camera José Manuel e María José. VITORIA RODRÍGUEZ

O xulgado do Social número 3 de Lugo acaba de denegar a incapacidade permanente total a María José Viña Castro, de 55 anos, a pesar de sufrir perda de memoria, déficit de concentración, deterioración cognitiva e problemas de columna -lumboartrose e estenose da canle lumbar- que a fan camiñar con dificultade, ademais de polineuropatía sensitiva de grao severo e posible síndrome de Sjogren.

O fallo xudicial obriga a reincorporarse á vida laboral a esta muller, a pesar de que a súa inserción sería realmente difícil dados os seus graves problemas de memoria. "Está nunha entrevista e pregúntanlle algo e, antes de contestar, xa non sabe o que lle preguntaron. Desta forma, díme ti que traballo podería facer", afirma o seu marido, José Manuel Seijas Veiga.

A afectada recorrerá o fallo ao entender que, na súa situación, podería ter dereito a unha pensión por incapacidade dado que, ademais, dispón de informes favorables dunha psicóloga clínica, dun psiquiatra e dunha neuróloga, nos que se indica que a paciente precisa de supervisión e coidados constantes e non se atopa capacitada para desempeñar un traballo autónomo. Outro informe máis dun neurocirujano indica que os seus problemas de columna non son operables porque é unha enfermidade crónica e irreversible.

A pesar diso, a sentenza indica que, nestes informes, non se establecen as limitacións funcionais e orgánicas destas patoloxías e tampouco o grao de deterioración cognitiva que poida ter. O fallo baséase en que non se achegaron probas que acrediten "que as patoloxías que padece impídenlle o desenvolvemento da súa profesión".

"Estragáronnos o futuro. A miña muller non pode traballar. Dorme case dezaoito horas ao día e, por desgraza, non é capaz de facer nada, nin se acorda de nada. Téñolle que dicir que se cambie a roupa, que se peitee, que se lave, darlle a medicación... Só é capaz de andar 50 metros, cae moitas veces e non sabe nin o día que é", conta José Manuel.

A incapacidade permanente proporcionaríalle unha pensión de 314 euros que, ao ter xa os 55 anos cumpridos, podería elevarse a 500.

María José Viña levaba ano e pico de baixa ata que o Instituto Nacional da Seguridade Social obrigouna a reincorporarse ao traballo ao non serlle recoñecida a incapacidade permanente. A muller presentou unha reclamación previa, que tamén foi desestimada polo INSS e deu pé ao xuízo, ao entender a afectada que as patoloxías que presenta son crónicas e irreversibles e impídenlle o desenvolvemento da súa profesión, a de camareira, pois hai anos rexentou un bar co seu marido. "Os médicos non dan crédito a que non se lle dea a incapacidade. Xa non importa o grao, senón simplemente a incapacidade. Canto máis cando foi proposta por unha inspectora de Sanidade", di José Manuel.

Comentarios